ကလေးပြုစုစောင့်ရှောက်ခြင်း

၁၅လသားကလေးငယ်လေးကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ဘာတွေသိဖို့လိုအပ်သလဲ။ ဖွံ့ဖြိုးကြီးထွားမှုနဲ့ အပြုအမူ ကလေးကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးလာဖို့ ဘယ်လိုလုပ်သင့်လဲ။ သင့်ကလေးဟာခုတော့၁၅လပြည့်ခဲ့ပါပြီ။ ခုချိန်မှာသူဟာလမ်းလျှောက်နေနိုင်ပြီဖြစ်သလိုလမ်းလျှောက်စပြုနေတာလည်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ သူလမ်းလျှောက်ဖို့ အခန်းလေးလုပ်ထားပေးပါ။ သူလဲကျရင်လည်းလဲကျပါစေ။ ဒီလိုနဲ့ပဲသူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို သူလေ့လာနိုင်ပြီးတဖြည်းဖြည်းနဲ့ အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်လာမှာပါ။ သေတ္တာလေးတွန်းပြီးတော့ပဲဖြစ်ဖြစ် တွန်းလှည်းလေးနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ်သင်သူ့ကိုကူညီနိုင်ပါတယ်။ ဒါကသူအလျင်အမြန်တိုးတက်လာဖို့ အကူအညီဖြစ်မှာပါ။ သင့်ကလေးဟာခုဆိုအရင်ကထက်ပိုပြီးကိုယ့်ဖာသာရပ်တည်နိုင်နေတာကိုတွေ့ရမှာပါ။ သူဟာထမင်းစားပွဲမှာသူ့ကလေးထိုင်ခုံမှာထိုင်ရတာနဲ့စာရင် သင်နဲ့တူတူထိုင်ချင်နေပါလိမ့်မယ်။ ဒီအချိန်မှာသင်ဟာသူနဲ့အပြိုင် ပါဝါလုရတော့မှာပါ။ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးဟာကလေးကိုကားခုံပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းတာဒိုင်ပါလဲပေးရာသွားတိုက်ပေးဖို့ကြိုးစားတာစတဲ့အချိန်မျိုးတွေမှာအများဆုံးကြုံတွေ့ရပါတယ်။ အရမ်းကြီးလည်းစိတ်မပျက်ပါနဲ့။ သင့်ကလေးကသူဟာအကူအညီမပါဘဲနေနိုင်တယ်ဆိုတာကို ပြနေတာပါ။ ဒီအချိန်မှာသင်ကပျာယာမခတ်သွားဖို့အရေးကြီးပါတယ်။ အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ သင့်ရဲ့အမိန့်သံပါနေတဲ့စကားကိုမေးခွန်းပုံစံလေးပြောင်းပြီးပြောကြည့်ပါ။ ဥပမာ “သွားတိုက်စမ်း”လို့ပြောမဲ့အစား “ပျော်ဖို့ကောင်းတာလေး တစ်ခုခုလုပ်ကြရအောင်လေ မေမေတို့သွားအတူတူတိုက်ကြမလား” စသဖြင့် ပြောင်းပြောကြည့်ပါ။ အနည်းဆုံးတော့ Mood ပြောင်းသွားတာကိုတွေ့ရမှာပါ။ သင့်ရဲ့ ၁၅နှစ်အရွယ်ကလေးငယ်လေးဟာ အောက်ပါအချက်တွေကိုလည်းလုပ်နေနိုင်ပါတယ်။ အနည်းဆုံး စကား၃လုံးပြောနိုင်ပါတယ်။ ရိုးရှင်းတဲ့ စကားလုံးလေးတွေကိုနားလည်ပါတယ်။ (မဟုတ်ဘူး ။ ပေး။ ) ခန္ဓါကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေကို ပြတတ်ပါတယ်။ ရောင်စုံခဲတံလေးတွေနဲ့ လျှောက်ခြစ်တတ်ပါတယ်။ ဘောလုံးပစ်တာ၊ ပြေးတာ၊ လှေကားတက်တာစသဖြင့် လုပ်နိုင်ပါတယ်။ […]

သင့်ရဲ့ ၁၆လအရွယ်ကလေးကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ သင်ဘာတွေသိဖို့လိုအပ်လဲ။ ဖွံ့ဖြိုးကြီးထွားမှုနဲ့ အပြုအမူ ကလေးဟာဘယ်လိုဖွံ့ဖြိုးလာသင့်သလဲ။ ဆူညံသံတွေကိုကြောက်လန့်တတ်ခြင်းကိုလည်းတစ်ခါတလေမှာမထင်မှတ်ဘဲတွေ့ရတတ်ပါတယ်။ သင့်ရဲ့ ၁၆လအရွယ်ကလေးဟာ ဖုန်စုပ်စက်တွေ မိုးကြိုးမုန်တိုင်းတွေ ဥသြဆွဲသံတွေ မီးရှူးမီးပန်းဖောက်သံတွေ နဲ့ ဘောလုံးပေါက်သံတွေကြားရင် ကြောက်လန့်ပြီးနံရံမှာကပ်နေတာမျိုးငိုတာမျိုးနဲ့ အလွန်အမင်းထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့သွားတတ်ပါတယ်။ တစ်ခါတရံ ၁၅လနှင့် ၁၈လကြားထဲမှာ သင့်ကလေးဟာမနက်ပိုင်းခဏအိပ်ချိန်မှာမအိပ်တော့ပါဘူး။ နေ့လည်ပိုင်းတစ်ရေးတမောအိပ်တာနဲ့တင်လုံလောက်ပါတယ်။ အရင်ဆုံးတော့ နေ့လည်ပိုင်းတစ်ခေါက်တည်းအိပ်တဲ့အခါမှာပုံမှန်အိပ်ချိန်ထက်ပိုပြီးကြာတတ်ပါတယ်။ အရမ်းနောက်ကျသွားအောင်တော့မအိပ်ခိုင်းပါနဲ့။ ညဘက်အိပ်ချိန်ကျရင် မအိပ်ချင်ဘဲဖြစ်တတ်လို့ပါ။ ဒီလိုပြောင်းလဲနေတဲ့အချိန်အတွင်းမှာနေ့လည်ပိုင်းအိပ်ချိန်အရမ်းကြာတာမျိုးမဖြစ်အောင် သတိထားထိန်းသိမ်းဖို့လိုပါတယ်။   ကလေးကိုဘယ်လိုကူညီထောက်ပံ့မလဲ။ သင့်ကလေးဟာအကြောက်တရားပိုကြီးလာပြီးအလွယ်တကူလန့်နေတတ်ပါတယ်။ အကေင်းဆုံးနည်းလမ်းကတော့ သူ့ကိုစိတ်အေးချမ်းသာစွာစိတ်ချလက်ချနေနိုင်အောင်လုပ်ပေးတာပါပဲ။ ထွေးပွေ့ထားပြီးသူ့ခံစားချက်လေးတွေကိုအသိအမှတ်ပြုပေးပါ။ “ ဝိုး အဲ့ဒါအရမ်း ကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ ဟုတ်တယ်မလား”ဆိုတာမျိုးလောက်ဆိုရင်ကိုလုံလောက်ပါပြီ။ သူ့ကိုပြန်ထိန်းနိုင်ဖို့ သူ့နားတွေကိုဘယ်လိုအုပ်ထားရမယ်ဆိုတာလေး ပြပေးပါ။ သင့်ကလေးဟာဆူညံသံတွေဘယ်ကထွက်လာတယ်ဆိုတာသိပြီးသူတို့ဟာ အန္တရာယ်မဖြစ်စေဘူးဆိုတာသိရင် သူ့အကြောက်တရားတွေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ပျောက်ကွယ်သွားမှာပါ။ သင့်ကလေးလိုက်လုပ်နိုင်တဲ့ အလုပ်လေးတွေနဲ့ ဇယားချထားတဲ့ အိပ်ရာဝင်ချိန်တွေဟာ ပိုပြီးချောချောမွေ့မွေ့ဖြစ်လာမှာပါ။ ညအိပ်ရာဝင်တဲ့လုပ်ငန်းစဉ်တွေကိုစီစဉ်တာကောင်းမယ်ဆိုရင်သင့်ကလေးကိုအေးဆေးသက်သာစွာအနားယူနိုင်တဲ့အခြေအနေရောက်ဖို့ လုံလောက်တဲ့အချိန်ရှိပါတယ်။ ဒီအချိန်အတိုင်းအတာဟာသင့်အတွက်ရောကလေးထိန်းအတွက်ရောရှုပ်ထွေးပြီးရှည်ကြာတဲ့ကိစ္စတော့မဟုတ်ပါဘူး။ မိနစ် ၂၀ ကနေ ၃၀အထိဟာတကယ်ကောင်းမွန်လုံလောက်တဲ့အချိန်အတိုင်းအတာပါပဲ။ သင့်ကလေးဟာသူမနက်အိပ်နေကျအချိန်ကိုအစားထိုးဖို့အတွက် နားချိန်နည်းနည်းတော့လိုအပ်ပါဦးမယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာသွားရည်စာမုန့်ကျွေးပြီးဆိတ်ငြိမ်တဲ့အလုပ်လေးတွေကိုစီစဉ်ပေးပါ။ ဥပမာသီချင်းအေးအေးလေးတွေကိုနားထောင်ခိုင်းတာမျိုး၊ […]

၁၇လအရွယ်ကလေးအကြောင်းသင်ဘာတွေသိဖို့လိုအပ်သလဲ။ ဖွံ့ဖြိုးကြီးထွားလာမှုနဲ့ အပြုအမူများ ကလေးဘယ်လိုဖွံ့ဖြိုးလာသင့်သလဲ သင့်ကလေးဟာခုဆို ၁၇လရှိပါပြီ။ သင့်ကလေးဆီကအသံတချို့ထွက်လာတာသင်သတိထားမိမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်။ ဒါဟာကြောက်ကြောက်လန့်လန့်အော်လိုက်တဲ့အသံပါ။ သင့်မှာအော်ဟစ်တတ်တဲ့ကလေးမရှိတဲ့အတွက် သင်ကံကောင်းတယ်လို့ ခုတော့သင်ထင်နေမှာပဲ။ စဉ်းစားကြည့်ပါ။ သင်ဟာအခုအော်တတ်တဲ့ကလေးရဲ့မိဘတစ်ယောက်ဆိုရင်ရော။ ဒီအချိန်တွေဟာသိပ်ကြာမှာမဟုတ်တဲ့အတွက်စိတ်ပူဖို့တော့မလိုအပ်ပါဘူး။ သင့်ကလေးဟာသူအသံထွက်နိုင်မှန်းသိပြီးတဲ့နောက် သူ့အသံဘယ်လောက်ထိကျယ်နိုင်လဲလို့ စမ်းသပ်နေတာပါ။ ဒါကိုဖြေရှင်းဖို့အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းကတော့ လျစ်လျူရှုထားခြင်းပါပဲ။ သင်ဂရုစိုက်နေလေလေသူကပိုပြီးအော်ချင်လေလေဖြစ်မှာပါ။   ကလေးကိုဘယ်လိုကူညီထောက်ပံ့ပေးရမလဲ။ သင့်ကလေးဟာ လျှာနဲ့ ပါးစပ်ကြွက်သားတွေ သန်မာလာတဲ့အလျောက် အသံထွက်ကလည်းပိုပြီးတိုးတက်လာပါလိမ့်မယ်။ သူပြောတဲ့စကားကိုထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်ပြောခိုင်းပါ။ ဒီလိုလုပ်ခြင်းဟာအသံထွက်မှန်ကန်လာစေပြီးဖခင်နဲ့အခြားသူတွေကိုနားလည်သွားအောင်လုပ်ပေးနိုင်မှာပါ။ အချိန်နဲ့ စိတ်ရှည်သည်းခံမှုတွေနဲ့အတူကလေးတွေဟာအမြဲတမ်းဒီအခြေအနေကနေ ကြီးလာကြတာပါ။ သင့်ကလေးဟာသင့်နားနားကပ်ပြီးအော်ဟစ်ပစ်နိုင်ပါတယ်။ အဲ့လိုအော်ဟစ်ခြင်းဟာသင့်နားကိုနာကျင်စေတယ်ဆိုတာသူတို့ကိုရှင်းပြပါ။ ပြီးတော့ သူပုံမှန်အသံနဲ့ မပြောမချင်းသူ့ကိုတုံ့ပြန်မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာပြောပြပါ။ သူ့ကိုအဲ့ဒါတွေပြောနေတဲ့အချိန်မှာလည်းမအော်မိပါစေနဲ့။ “ ဒါကသားရဲ့ အပြင်အသံလေဒီအသံကိုပန်းခြံထဲမှာကစားကွင်းထဲမှာကစားတအဲ့ခါ သုံးကြတာပေါ့” လို့ပြောပါ။ ကလေးစကားနားထောင်တာအာရုံစိုက်တာကိုသင်တကယ်လိုချင်တယ်ဆိုရင်တော့ သူ့ကိုစကားပြောတဲ့အချိန်မှာလေသံကိုလျှော့ပြီးတိုးတိုးလေးပြောပါ။ အစာကျွေးချိန်တိုင်းမှာ မျှတတဲ့ပေါင်းစပ်မှုပုံစံနဲ့ကျွေးကြည့်ပါ။ တကယ်လို့သင်ကကျန်းမာရေးနဲ့သင့်တော်တဲ့ အစာအုပ်စုပေါင်းစုံကအစာတွေကိုများများကျွေးမယ်ဆိုရင် သူကတစ်ချိန်မှာအသီးအရွက်ကြီးပဲစားပြီးနောက်တစ်ချိန်မှာ အနှံတွေကြီးပဲစားမယ်ဆိုရင်တောင် သူလိုအပ်တဲ့အာဟာရတွေကပြည့်စုံနေမှာပါ။ တစ်ပတ်လုံးမှာသူဘာတွေကိုအများဆုံးစားသလဲဆိုတာကသင့်ရဲ့အာဟာရပြည့်ဝတဲ့အရောအနှောတွေကို တစ်ရက်တည်းမှာသို့မဟုတ် အစာကျွေးချိန်တိုင်းမှာကျွေးနေတာထက်ပိုပြီးအရေးပါပါတယ်။ ကျန်းမာရေးနဲ့ညီညွတ်တဲ့အရာတွေကိုရွေးချယ်တဲ့နေရာမှာသူတို့လိုအပ်တဲ့အာဟာရတွေနဲ့ လိုအပ်တဲ့ပမာဏကကလေးငယ်တွေက သဘာဝတရားအရကို ကောင်းမွန်စွာရွေးချယ်နိုင်ပါတယ်။   ကျန်းမာရေးနဲ့ […]

၁၈လအရွယ်ကလေးကို ဂရုစိုက်ပြုစုဖို့ သင်ဘာတွေသိဖို့လိုအပ်သလဲ။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနဲ့ အပြုအမူများ ကလေးကဘယ်လိုဖွံ့ဖြိုးလာသင့်သလဲ။ ဒီလထဲမှာသင့်ကလေးအလျင်အမြန်ဖွံ့ဖြိုးလာတာကိုတွေ့ရမှာပါ။ ယေဘုယျအားဖြင့် သင့်ကလေးရဲ့အတိုင်းအတာတွေကအောက်ပါအတိုင်းရှိသင့်ပါတယ်။ အလေးချိန် : 10kg မှ 14kg (ကျား), 9kg မှ 13kg (မ) အရပ်အမြင့် :77cm မှ 87cm (ကျား), 74cm မှ 86cm (မ) ဦးခေါင်းအရွယ်အစား : 46cm မှ 50cm(ကျား), 44cmမှ 49cm (မ) တကယ်လို့ သင့်ကလေးကဒီအတိုင်းအတာတွေအတိုင်းမဖြစ်လည်းစိတ်မပူပါနဲ့။ ဒါကယေဘုယျတိုင်းတာထားတာပါ။ သင့်ကလေးပုံမှန်ကြီးထွားနေပြီးသွက်လက်နေဖို့ပဲအရေးကြီးတာပါ။ သင်စိတ်ပူနေသမျှအရာအားလုံးကို ဆရာဝန်ကိုမေးပါ။ သင့်ကလေးဟာသူ့ခြေထောက်ပေါ်သူမတ်မတ်ရပ်နိုင်ပါပြီ။ ဘောလုံးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီးသင့်ထံလည်းပစ်ပေးနိုင်ပါပြီ။ သူ့မျက်စိရှေ့မှာမရှိတဲ့ပစ္စည်းတွေကိုဘယ်လိုခေါ်သလဲဆိုတာကိုတောင် သူမှတ်မိနေပါပြီ။ သူအကြိုက်ဆုံးပစ္စည်းတွေနဲ့ တူတူပုန်းတမ်းဆော့ဖို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ပါ။ အရောင်တွေနဲ့ အထိအတွေ့ကိုအသုံးပြုပြီးတော့ သူ့ရဲ့အာရုံခံစားနိုင်စွမ်းပိုကောင်းလာဖို့လည်းလုပ်ပေးနိုင်ပါသေးတယ်။   ကလေးကိုဘယ်လိုကူညီထောက်ပံ့ရမလဲ။ တစ်ခါတလေမှာကိုယ့်ဖာသာလမ်းလျှောက်နိုင်တဲ့ကလေးကိုလည်းပွေ့ချီခေါ်သွားဖို့လိုအပ်ပါတယ်။ အခြေအနေပေါ်မူတည်ပြီးဆုံးဖြတ်ပါ။ လူတွေကြားထဲမှာသင့်ကလေးဟာပျောက်သွားမှာကိုကြောက်နေတတ်ပြီးကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်းသိမ်ငယ်နေတတ်ပါတယ်။ သူတကယ်ကိုပင်ပန်းနေတာပါ။ သူ့ကိုအာရုံစိုက်ပြီးဂရုစိုက်ဖို့ တကယ်ကိုလိုအပ်နေတာပါ။ သင်ပွေ့သွားမယ်ဆိုပြီးပွေ့ပြီးခေါ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သင့်အိမ်ကိုသို့မဟုတ် […]

ကလေးကိုဂရုစိုက်ပြုစုဖို့ ဘာတွေသိဖို့လိုအပ်သလဲ ဖွံ့ဖြိုးကြီးထွားမှုနဲ့ အပြုအမူ ကလေးဟာဘယ်လိုဖွံ့ဖြိုးလာသင့်သလဲ။ သင့်ကလေးရဲ့ ဝေါဟာရတွေဟာ ခုချိန်တွေမှာအလျင်အမြန်ကိုတိုးတက်လာတော့မှာပါ။ ပထမမှာသူကတစ်လုံးတည်းရှိတဲ့စကားတွေ အမည်တွေပြောနေပေမဲ့ သိပ်မကြာခင်မှာတော့ အဲ့ဒီစကားလုံးတွေနဲ့တွဲသုံးလို့ရတဲ့ စကားလုံးတွဲတွေကိုပါပြောတတ်လာတော့မှာပါ။ ခုချိန်မှာသင့်ရဲ့ ၁၉လ ကလေးလေးဟာမျက်လုံးနဲ့လက်လှုပ်ရှားမှုတွေတစ်ထပ်တည်းကျလာမယ်။ ခြေထောက်နဲ့လက်မောင်းကြွက်သားတွေသန်မာလာပြီးတော့ လှုပ်ရှားနိုင်တဲ့စွမ်းရည်တွေကိုလှေကားအတက်အဆင်းပြုလုပ်ခြင်းကနေရလာပါလိမ့်မယ်။ ဒီလှုပ်ရှားနိုင်တဲ့စွမ်းအားကိုသူဘယ်လိုအသုံးပြုလဲဆိုတာကတော့ သူ့ရဲ့ပင်ကိုယ်အရည်အချင်းပေါ်မှာမူတည်ပါတယ်။ တက်ရခက်ခဲတဲ့နေရာတွေမှာဘယ်နေရာလေးပဲခြေကုပ်ရရရအောင်နေတတ်ကြတဲ့ တောင်ဆိတ်တွေလိုမျိုးသူ့ခုံပေါ်ကနေခုတင်ပေါ်ကို ၊ သူ့အတွက်ခြံဝင်းလေးထဲကနေ မီးဖိုထဲကိုဘယ်လိုသွားရသလဲဆိုတာကိုသူသေချာလေ့လာနေနိုင်ပါတယ်။ အဲ့လိုတွေ တက်တတ်နေတာကောင်းပေမဲ့ အန္တရာယ်ကင်းဖို့လိုပါတယ်။ သင့်ကလေးဟာ ရုတ်တရက်အိပ်ရာဝင်ရမှာကိုငြင်းဆန်တတ်တာမျိုးဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ ဒီလိုဖြစ်ရတာကသူမပါဘဲနဲ့ ကမ္ဘာကြီးဟာပိုပျော်စရာကောင်းတယ်လို့သူထင်နေလို့ပါ။ သူကပျင်းစရာကောင်းတဲ့အိပ်ရာထဲမှာတစ်ယောက်တည်းနေနေရချိန်မှာဖေဖေနဲ့မေမေကပျော်စရာတွေအများကြီးနဲ့ အရမ်းပျော်နေကြမှာပဲလို့ ထင်နေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် လူတွေစကားပြောတာနဲ့ TVထဲကအသံတွေကို ကြားနေရတဲ့ကလေးတွေမှာဒီလိုဖြစ်ရပ်မျိုးပိုဖြစ်တတ်ပါတယ်။   ကလေးကိုဘယ်လိုကူညီထောက်ပံ့ပေးမလဲ။ ဒီအချိန်ဟာ ရေအိမ်ဝင်တတ်အောင်သင်ပေးတာကို အရှိန်မြှင့်ပေးဖို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ပါ။ ခြေထောက်ထောက်ထားလို့ရပြီးအိုးပါတဲ့ထိုင်ခုံလေးတွေနဲ့သင်ပေးတာကအလွယ်ကူဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်မှာပါ။ တပ်ထားတဲ့ ရေအိမ်ထိုင်ခုံကအနည်းငယ်တော့ ဆန်းကြယ်နေပါမယ်။ ဒီရေအိမ်ကိုသုံးတတ်ဖို့အတွက် သင့်ကလေးဟာခြေနင်းခုံတွေကိုအသုံးပြုပြီးရေအိမ်ပေါ် သူကိုယ်တိုင် တစ်ယောက်တည်းတက်သွားနိုင်တဲ့ အသက်အရွယ်ရှိရမှာဖြစ်ပြီးနာခံတတ်ဖို့လည်းလိုပါတယ်။ အရမ်းကိုနာခံတတ်ပြီးပျော်ရွှင်နေတတ်တဲ့ကလေးတွေတောင်မှ တစ်ခါတလေမှာငိုတတ်၊ အီတတ်ပြီးတစ်ခုခုကိုအကြောက်အကန် ကိုင်ထားတတ်ကြပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် သူစိတ်တိုင်းမကျတာစိတ်ညစ်နေတာတွေကိုသင်သိနေကြောင်းပြောပြပါ။ သူ့ခံစားချက်လေးတွေကိုအသိအမှတ်ပြုပေးပါ။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုအခြေအနေကနေလွတ်ရင်ပြီးရောဆိုပြီးမလုပ်ပါနဲ့။ တကယ်လို့သူကငိုနေမယ်၊အကြောက်အကန်ငြင်းနေမယ်ဆိုရင် […]

ချက်ကြိုးဟာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေစဉ်ကာလတစ်လျှောက်လုံးအတွင်း ကလေးငယ်ရဲ့ကျန်းမာရေးကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ပေးတဲ့ အရေးအကြီးဆုံးအခန်းကဏ္ဍတွေထဲက တစ်ခုပါပဲ။ ချက်ကြိုးက အောက်ဆီဂျင်တွေ၊ antibodies တွေနဲ့ အာဟာရရင်းမြစ်တွေကို မိခင်နဲ့ သန္ဓေသားကြားမှာ သယ်ယူပို့ဆောင်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးမွေးဖွားပြီးတာနဲ့ ချက်ကြိုးကို ညှပ်ပြီးဖြတ်ပစ်ရပါတယ်။ ဒါမှသာ ကလေးငယ်တွေမှာ ချက်ဖြစ်ပေါ်နိုင်မှာပါ။ ချက်ကြိုးကိုညှပ်ဖို့အတွက် အကောင်းဆုံးအချိန်ကတော့ မွေးဖွားပြီးအနည်းဆုံး၂မိနစ်ကြာတဲ့အချိန်မှာပါပဲ။ ဒါမှသာ ကလေးငယ်က ချက်ကြိုးထဲမှာကျန်နေတဲ့ အောက်ဆီဂျင်နဲ့သွေးတွေကို လက်ခံရရှိနိုင်မှာပါ။ ဒီလိုလုပ်ခြင်းဟာ သွေးအားနည်းရောဂါ (anaemia)နဲ့အခြားသော ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာပြဿနာတွေဖြစ်နိုင်ချေကို လျှော့ချပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒီလိုချက်ကြိုးဖြတ်တဲ့လုပ်ငန်းစဉ်ဟာ ကလေးငယ်ရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာ (၂စင်တီမီတာမှ ၃စင်တီမီတာထိရှည်နိုင်တဲ့) ချက်ငုတ်ကို ကျန်ထားစေနိုင်ပါတယ်။ ၅ရက်မှ ၁၅ရက်ထိကြာပြီးနောက်မှာတော့ ၎င်းကခြောက်ပြီးကြွေကျသွားမှာပါ။ ကလေးငယ်တွေမှာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ချက်တစ်ခုဖြစ်ပေါ်ဖို့ အချိန်က ၁ပတ် သို့မဟုတ် ၁ပတ်နဲ့အထက်ကြာလေ့ရှိပါတယ်။ ကလေးရဲ့ချက်ငုတ်ကို ဂရုမစိုက်တာဟာ ဝမ်းဗိုက်နံရံမှာ Omphalitis-bacterial inflammation လို့ခေါ်တဲ့ ဘက်တီးရီးယားကြောင့်ရောင်ယမ်းခြင်းတွေကိုဖြစ်နိုင်ပြီး […]

အသက် ၃ နှစ်အောက်ကလေးများ နှားစေးခြင်းကိုကုသရသည်မှာစိန်ခေါ်မှုကြီးတစ်ရပ်လိုပင်ဖြစ်သည်။ ရင်ကြပ်ခြင်းကိုဖြစ်စေသည့်အကြောင်းရင်းကိုတိတိကျကျသိနိုင်သည့်နည်းလမ်းလဲမရှိပါ။ ကလေးငယ်အအေးမိတာကြောင့်လဲ ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါမှမဟုတ် တခြားဆေးပညာဆိုင်ရာပြဿနာတစ်ခုခုအခံရှိနေတာလဲဖြစ်နိုင်သည်။ ကလေးဟာငယ်လွန်တာမို့ ကုသရန်နည်းများကလဲကန့်သတ်မှုရှိနေပြန်၏။ အအေးမိခြင်းအတွက်သုံးသောဆေးများကကလေးငယ်ကိုအန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သေးသည်။ ဘာကြောင့် နှာစေး သလဲ အကြောင်းရင်းရှာခြင်း နှာခေါင်းပိတ်ခြင်း (များသောအားဖြင့် နှာစေးခြင်း)သည် ကလေးငယ်၏နှာခေါင်းမှသွေးကြောများတစ်ရှူးများအတွင်းအရည်များပြည့်ကြပ်လာသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကလေးငယ်အိပ်ရာတွင်အခက်အခဲဖြစ်စေသလို နှာခေါင်းတွင်းမှ Sinus များပိုးဝင်သွားနိုင်ပါသည်။ (Sinusitis) တစ်ချို့ကလေးငယ်များတွင် နှာပိတ်ပါကအစာကျွေးရခက်တာမျိုးရှိတတ်သည်။ ဘက်တီးရီးယားလား ဗိုင်းရပ်စ်လား ဘယ်လိုပြောနိုင်မလဲ ကလေးနှာရည်ထွက်ပါက နှာရည်ကိုကြည့်ပါ။ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးဆိုလျှင် အဖြူရောင်ရေဆန်ဆန်နှာရည်များအရင်ကျတတ်ပါသည်။ ပြီးမှ အဖြူ၊ အစိမ်းသို့မဟုတ် အဝါ တစ်မျိုးမျိုးပြောင်းသွားပြီးရက်အနည်းငယ်အတွင် အဖြူရောင်ပြန်ပြောင်းသွားတတ်၏။ နှာပိတ်စေသောယေဘုယျအကြောင်းရင်းများ တစ်ခါတစ်ရံနှာပိတ်ခြင်းသည် ဓါတ်မည့်မှုကြောင့်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါမှမဟုတ် နှာခေါင်းအတွင်း ပြင်ပမှအရာတစ်ခုခု ဝင်သွားသောကြောင့်လဲဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်ဆေးကုသမှုခံယူရန်လိုသည်။ နှပ်ချေးမှလွဲ၍ ကလေးနှာခေါင်းထဲမှ ဘာမှသင်ကိုယ်တိုင်ဆွဲမထုတ်ရပါ။ နှာစေး တာကို ဘယ်လိုကုမလဲ စိတ်အချရဆုံးအထိရောက်ဆုံးနည်းလမ်းသည် ဆလိုင်းဖြန်းခြင်းသို့မဟုတ် နှာခေါင်းတွင်းထည့်ဆေးများပင်ဖြစ်သည်။ နှာခေါင်းတွင်းထည့်ဆေးများကိုရွေးမည်ဆိုပါကအတွင်းမှနှပ်ချေးများအားပျော့သွားစေရန် အစက်အနည်းငယ်လောက်ထည့်ပေးပါ။ ထို့နောက်မှ စုပ်ယူနိုင်သည့်ဖုလုံးကိုသုံးပြီး နှပ်ချေးရောဆေးစက်များပါ မြန်မြန်ထုတ်ပေးပါ။ […]

လူသန်းပေါင်းများစွာဟာလိပ်ခေါင်းရောဂါကိုနေ့နေ့ညညခံစားနေရပါတယ်။ လိပ်ခေါင်းရောဂါဆိုတာဟာယေဘုယျအနေနဲ့အသက်၃၀အထက်တွေမှာသာ ဖြစ်လေ့ရှိတာမှန်ပေမယ့်ကလေးတွေမှာလည်းလိပ်ခေါင်းဖြစ်နိုင်ချေကရှိနေပြန်ပါတယ်။ လိပ်ခေါင်းဆိုတာဘာလဲ။ စအိုနဲ့အူမကြီးအဆုံးပိုင်းတဝိုက်မှာရှိတဲ့သွေးပြန်ကြောတွေဖောင်းကားရောင်ရမ်းတာကိုလိပ်ခေါင်းလို့ခေါ်ပါတယ်။ လိပ်ခေါင်းဟာစအိုတဝိုက်ယားယံတာ၊အထိမခံနိုင်တာ၊နာကျင်တာတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သလိုဝမ်းသွားရင်သွေးပါတာကိုလည်းဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။ ကလေးတွေမှာလိပ်ခေါင်းဖြစ်နေပြီဆိုရင်သူတို့အိမ်သာတက်ပြီးလို့သန့်ရှင်းရေးလုပ်တဲ့တစ်ရှူးစက္ကူမှာသွေးစလေးတွေပေနေတာကိုတွေ့ရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြင်းထန်တဲ့လိပ်ခေါင်းရောဂါတွေကိုဆေးရုံဆေးခန်းစတာတွေမှာတက်ရောက်ကုသမှုခံယူဖို့လိုပေမယ့်သိပ်မဆိုးတဲ့လိပ်ခေါင်းမျိုးဆိုရင်တော့အိမ်မှာပဲသဘာဝနည်းလေးတွေနဲ့ကုသလို့ရနိုင်ပါတယ်။   ကလေးတွေမှာလိပ်ခေါင်းကိုဘယ်လိုကုမလဲ။ ဘာတွေပြင်ဆင်ထားရမလဲ။ ကြက်သီးနွေးရေ။ ဆံပင်မှုတ် dryer။ အဝတ်ပျော့ပျော့ဒါမှမဟုတ်ရေစွတ်ထားတဲ့တစ်ရှူးစက္ကူ။ ရေခဲအိတ်။ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး (Acetaminophen)။ လိပ်ခေါင်းလိမ်းခရင်မ်။   ကလေးလိပ်ခေါင်းကိုကုဖို့လုပ်ဆောင်ရမယ့်အချက်တွေ သင့်ကလေးကိုကြက်သီးနွေးရေလေးနဲ့နေ့တိုင်းရေချိုးပေးပါ။ အဓိကကတော့စအိုနားတဝိုက်ပေါ့။ ဆပ်ပြာပျော့ပျော့ကိုသုံးပါ(ဆပ်ပြာတွေကလိပ်ခေါင်းကိုပိုဆိုးနိုင်စေလို့ ဖြစ်နိုင်ရင်ဆပ်ပြာမသုံးစေချင်ပါဖူး)။ ပြီးရင်ဆံပင်မှုတ် dryer နဲ့ခြောက်အောင်သေချာမှုတ်ပေးပါ။ လိပ်ခေါင်းနေရာလေးကိုပဲရေနွေးသန့်သန့်ထဲမှာ၁၀မိနစ်-၁၅မိနစ်လောက်စိမ်တာကိုတနေ့ကိုနှစ်ခါသုံးခါလောက်လုပ်ပေးပါ။ အိမ်သာတက်ပြီးတိုင်းမှာရေစွတ်ထားတဲ့တစ်ရှူးစက္ကူသန့်သန့်နဲ့စင်ကြယ်အောင်အသာအယာဆေးပါစေ။ လိပ်ခေါင်းနေရာတဝိုက်ကိုကိုင်တွယ်ရင်ညင်ညင်သာသာကိုင်ဖို့နဲ့အနံ့စူးစူးပစ္စည်းတွေကိုခပ်ဝေးဝေးကရှောင်ဖို့သင်ပေးထားရပါမယ်။ စအိုဝနားကိုရေခဲအိတ်ကပ်ပါ။ တကယ်လို့ကလေးကနာတယ်လို့ပြောရင်အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးဖြစ်တဲ့ acetaminophen ကိုပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ဆရာဝန်ညွှန်ကြားချက်ရှိမှသောက်ရပါမယ်။ လိပ်ခေါင်းလိမ်းခရင်မ်တွေကိုဝယ်ဖို့အတွက်ဆရာဝန်ကိုမေးမြန်းပါ။ ညွှန်ကြားတဲ့အတိုင်းအတိအကျလိုက်နာပါ။   အရေးကြီးတဲ့အချက်ကအိမ်မှာသဘာဝနည်းတွေနဲ့ကုလို့၂ပတ်ကျော်ကြာတဲ့အထိမသက်သာတာဒါမှမဟုတ်သွေးတွေအရမ်းထွက်လာတာမျိုးရှိတယ်ဆိုရင်ဆေးရုံဆေးခန်းကိုအမြန်ဆုံးသွားပြပါ။   လိပ်ခေါင်းရောဂါသက်သာပျောက်ကင်းဖို့ပြောင်းလဲပစ်ရမယ့်နေထိုင်သွားလာမှုပုံစံတွေ ကလေးရဲ့အစားအသောက်ပုံစံနဲ့ပတ်သက်လို့ဂရုစိုက်ပေးပါ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့အမျှင်ဓါတ်အစားနည်းရင်ဝမ်းချုပ်ပြီးလိပ်ခေါင်းဖြစ်လာနိုင်လို့ပါ။ လိပ်ခေါင်းရဲ့အစောပိုင်းလက္ခဏာတွေကဝမ်းပုံမှန်ချုပ်နေတာ၊ဝမ်းသွားရခက်တာနဲ့အိမ်သာတခါတက်ရင်အကြာကြီးတက်ရတာစတာတွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ တမိသားစုလုံးစားတဲ့အစားအစာပုံစံထဲမှာသစ်သီးတွေ၊ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေပိုပြီးများများထည့်ပေးပါ။ အစေ့အဆံတွေ၊ဂျုံတွေများများစားပေးပါ။ ကလေးကိုရေများများသောက်ခိုင်းပါ။ တနေ့ကိုအနည်းဆုံးရေတလီတာခွဲလောက်တော့သောက်ရပါမယ်။ အိမ်သာတက်ချင်ရင်မအောင့်ထားဖို့ကလေးတွေကိုသေချာမှာပါ။ အောင့်ထားရင်လိပ်ခေါင်းကိုပိုဆိုးစေပါလိမ့်မယ်   Hello Health Groupသည် ဆေးပညာအကြံပြုချက်များ၊ ရောဂါရှာဖွေအတည်ပြုချက်များနှင့် ကုသမှုများမပြုလုပ်ပေးပါ။

လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအမြတ်ထုတ်စော်ကားခံရတာ(ဝါ)မုဒိန်းကျင့်ခံရတယ်ဆိုတာဟာအလိုမတူဘဲအတင်းအကျပ်လိင်ဆက်ဆံခံရတာကိုရည်ညွှန်းပါတယ်။ ဒီလိုမျိုးအဖြစ်အပျက်အခြေအနေဟာကျားမမရွေး၊အသက်အရွယ်မရွေးကြုံတွေ့ရနိုင်ပါတယ်။ ဒါဟာ ပြစ်မှုတခုပါ။ စော်ကားခံရသူဟာကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု၊နှစ်သိမ့်အားပေးမှု၊နားလည်ပေးမှုနဲ့စာနာထောက်ပံ့မှုစတာတွေကိုလိုအပ်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကလေးမုဒိမ်းကျင့်ခံရမှန်းဘယ်လိုသိနိုင်မလဲ။ ကလေးအများစုဟာလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာစော်ကားခံရတဲ့အကြောင်းမိဘတွေကိုပြောပြလေ့မရှိပေမယ့်သူတို့လေးတွေနာကျင်ခံစားနေရပြီးအကူအညီလိုအပ်နေကြောင်းကိုအောက်ပါအချက်လေးတွေကိုကြည့်ပြီးသိနိုင်ပါတယ်။ စိတ်တိုစိတ်ဆတ်မယ်၊ဒေါသတကြီးဖြစ်နေမယ်၊ကြောက်နေမယ်။ စိတ်ဓါတ်ကျမယ်၊စိုးရိမ်ပူပန်၊ဂဏှာမငြိမ် ဖြစ်နေမယ်။ လူတွေနဲ့ဝေးရာမှာတယောက်ထဲနေနေမယ်။ အိပ်မပျော်ဖူး။ အရင်ကကြိုက်တဲ့စားနေကျအစားအစာတွေကိုမစားတော့ဖူး။ အာရုံစိုက်နိုင်စွမ်းလျော့နည်းသွားမယ်။ ဒီလက္ခဏာတွေဟာ post-traumatic stress disorder(တခါတလေလည်း rape trauma syndromeလို့ရည်ညွှန်းလေ့ရှိတယ်) လို့ခေါ်တဲ့ (မတော်တဆမှု၊အကြမ်းဖက်ခံရမှု၊လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာစော်ကားခံရမှုတို့နောက်မှာကပ်ပါလာတဲ့) စိတ်ဒါဏ်ရာအစုအဝေးရဲ့လက္ခဏာတွေ ဖြစ်တယ်။ တကယ်လို့ဒီလက္ခဏာတွေကိုသင့်ကလေးမှာသတိထားမိတယ်ဆိုရင်ကလေးကို(သမီးလေးပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊သားလေးပဲဖြစ်ဖြစ်) နှစ်သိမ့်အားပေးပါ။ ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးပဲဖြစ်နေပါစေသူတို့လေးတွေရဲ့ဘေးမှာမိဘဖြစ်တဲ့သင်ဟာမားမားမတ်မတ်ရပ်တည်ပေးနေမယ်၊ရှိနေမယ်ဆိုတာသူတို့သိထားပါစေ။ လုံခြုံမှုခံစားရပါစေ။ တကယ်လို့သင့်ကလေးအနေနဲ့သင့်ကို ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ပြောပြဖို့ ငြင်းဆန်နေဦးမယ်ဆိုရင်နားလည်တတ်ကျွမ်းတဲ့ပညာရှင်တွေဆီခေါ်သွားပြီးဆွေးနွေးတိုင်ပင်ပါ။ ဆေးဝါးကုသမှုခံယူပါ။ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြမ်းဖက်ခံရမှု (မုဒိမ်းကျင့်ခံရတာ) ကိုအကြမ်းဖျဉ်းအခြေအနေနှစ်မျိုးခွဲခြားနိုင်ပါတယ်။ ပထမတမျိုးက၇၂နာရီအတွင်း ဖြစ်ပွားထားတဲ့ကိစ္စမျိုးပါ။ ကလေးကိုဆေးရုံခေါ်သွားရမှာ ဖြစ်သလိုရဲစခန်းကိုလည်းအကြောင်းကြားရပါမယ်။ ဆေးရုံရောက်တဲ့အခါသင့်ကလေးမှာလိင်မှတဆင့်ကူးစက်တတ်တဲ့ရောဂါတွေရှိမရှိနဲ့အတွင်းပိုင်းဒါဏ်ရာတွေရှိမရှိကိုစစ်ဆေးပါလိမ့်မယ်။ ဒီနေရာမှာအရေးကြီးတာကဆေးဝါးကုသမှုကိုအချိန်မီခံယူနိုင်ဖို့နဲ့မှန်ကန်လုံလောက်တဲ့သက်သေအထောက်အထားတွေရယူနိုင်ဖို့အတွက်ကလေးကိုရေချိုးမသန့်စင်ပေးမီဆေးရုံကိုခေါ်သွားသင့်တယ်ဆိုတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်တမျိုးကလွန်ခဲ့တဲ့၇၂နာရီအကျော်အချိန်တခုခုမှာ ဖြစ်ပွားထားတဲ့ကိစ္စမျိုးတွေပဲ ဖြစ်တယ်။ ဒီလိုအနေအထားမျိုးမှာလည်းရဲကိုအကြောင်းကြားဖို့လိုသလိုကလေးကိုဆေးရုံခေါ်သွားဖို့လည်းလိုအပ်ပါတယ်။ ကလေးကိုဘယ်လိုမျိုးစမ်းသပ်စစ်ဆေးမှာလဲ။ မစမ်းသပ်ခင်မှာဆရာဝန်ဒါမှမဟုတ်လူမှုရေးအကူအညီပေးတဲ့ဝန်ထမ်းတယောက်ကသင့်ကလေးဘာဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကိုနားထောင်ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုနားထောင်ပေးခြင်းဟာနောက်ပိုင်းဆက်လက်ကုသမှုနဲ့စမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုတွေလုပ်တဲ့အခါအထောက်အကူဖြစ်စေမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတဲ့အခါဆရာဝန်အနေနဲ့ခဏနေလို့စမ်းသပ်စစ်ဆေးမှုတွေလုပ်တဲ့အခါဘာတွေဘယ်လိုလုပ်မယ်ဆိုတာကိုပြောပြပြီးမိဘအုပ်ထိမ်းသူဆီကခွင့်ပြုချက်တောင်းခံမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ လိင်မှတဆင့်ကူးစက်တဲ့ရောဂါတွေသင့်ကလေးမှာရှိနေမနေကိုစစ်ဆေးပါမယ်။ တကယ်လို့မိန်းကလေးဖြစ်မယ်ဆိုရင်မလိုလားအပ်တဲ့ကိုယ်ဝန်ရမလာအောင်သင့်တော်တဲ့ကုသမှုတွေ ပြုလုပ်ပေးပါလိမ့်မယ်။ ပြီးရင်အတွင်းပိုင်းအဂါၤတွေမှာမုဒိမ်းကျင့်ခံရတာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်တဲ့ဒါဏ်ရာအနာတရတွေရှိမရှိနဲ့သင့်ကလေးရဲ့အဝတ်အစားဒါမှမဟုတ်ခန္ဓါကိုယ်မှာမုဒိမ်းကျင့်သူရဲ့အမွှေးအမျှင်၊အရေပြား၊ခြေသည်းလက်သည်းတွေ၊ခန္ဓါကိုယ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေရှိမရှိကိုဆက်လက်ရှာဖွေပါလိမ့်မယ်။ ကလေးကိုဆေးခပ်ပြီးလိင်ပိုင်းဆိုင်ရာစော်ကားတာလားသိရအောင်လည်းစစ်ဆေးမှုတွေလုပ်ပါလိမ့်မယ်။ ဒါဏ်ရာအနာတရတွေရှိခဲ့ရင်ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီးအထောက်အထားမှတ်တမ်းအဖြစ်သိမ်းဆည်းထားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ နှစ်သိမ့်ဆွေးနွေးပါ။ မုဒိမ်းကျင့်ခံရသူတွေဟာကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့အိပ်မက်ဆိုးကြီးကိုနောက်တခေါက်ပြန်မပြောချင်ပါဖူး။ ဒါပေမယ့်ရေရှည်ကိုမျှော်တွေးမယ်ဆိုရင်နားလည်တတ်ကျွမ်းပြီးအထူးလေ့ကျင့်ထားတဲ့ပညာရှင်ဆီကနှစ်သိမ့်ဆွေးနွေးမှုခံယူတာဟာအကောင်းဆုံးအဖြေဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်ဓါတ်အကြီးအကျယ်ကျပြီးသတ်သေတာမျိုး၊မိမိကိုယ်ကိုအနာတရဖြစ်အောင်လုပ်တာမျိုးစတဲ့ဆိုးရွားအန္တရာယ်ရှိတဲ့အဖြစ်အပျက်မျိုးတွေ […]