မြန်မာနိုင်ငံမှာတော့ လမ်းဘေးခွေးကိုက်တာများတယ်။ ကိုက်ပြီးရင်လည်း ထွက်ပြေးသွားတဲ့အတွက် စောင့်ကြည့်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး။ အိမ်မွေးခွေးကိုက်ခံရရင်တောင် ဒီခွေးက ကာကွယ်ဆေးထိုးထားလား။ ထိုးထားရင်တောင် ကိုယ့်အလစ်မှာ အပြင်တိရစ္ဆာန်နဲ့ ထိတွေ့မှုရှိနေရင် စိတ်မချရပါဘူး။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်ဘက်ကစိတ်ချရအောင် ကာကွယ်ဆေးသွားထိုးသင့်ပါတယ်။
ကာကွယ်ဆေးထိုးတာ
ဒီနေရာမှာလည်း နှစ်ပိုင်းကွဲသွားပါတယ်။ အရင်က ခွေးရူးကာကွယ်ဆေးထိုးဖူးတဲ့သူကို ကာကွယ်ဆေးထိုးပေးတာနဲ့ တစ်ခါမှမထိုးဖူးတဲ့သူကိုကာကွယ်ဆေးထိုးပေးတာပါ။
ဒီမှာတော့ လုံးဝမထိုးဖူးတဲ့သူတွေများပါတယ်။ အဲ့တော့ သူတို့ကို ထိုးမယ်ဆိုရင် နှစ်မျိုးထိုးရပါတယ်။ ကာကွယ်ဆေးရယ်၊ immunoglobulinလို့ခေါ်တဲ့ အဆိပ်ဖြေဆေးရယ်ပါ။ သူကတော့ post exposure prophylaxisပါ။ ရောဂါပိုးနဲ့ ထိတွေ့ခံရတယ်လို့ ယူဆပြီး ထိုးတာပါ။ ကာကွယ်ဆေးက ၃ခါထိုး၊ ၄ခါထိုး၊ ၅ခါထိုးဆိုပြီးရှိပါတယ်။ အသုံးများတာ ၅ခါထိုးပါ။ ၀-၃-၇-၁၄-၂၈ဆိုပြီး ဖြစ်ဖြစ်ချင်း၊ ၃ရက်အကြာ၊ ၇ရက်အကြာ၊ ၁၄ရက်အကြာ၊၂၈ရက်အကြာမှာ ထိုးတာပါ။ နောက်အကျဆုံး ၄၈ကနာရီအတွင်း ထိုးရပါတယ်။ အသားဆေးပါ။ လက်မောင်း ဒါမှမဟုတ် ပေါင်မှာထိုးပါတယ်။ Immunoglobulinကတော့ ကိုက်ခံရတဲ့ အနာပတ်ပတ်လည် အရေပြားအောက်ကို ထိုးပါတယ်။ ပိုရင် အသားဆေးအနေနဲ့ ထိုးပါတယ်။ ဟိုအရင်ကလို ချက်ပတ်လည်ကို အလုံး၂၀ထိုးစရာမလိုတော့ပါဘူး။
မှတ်ချက်များ
သင့်အတွေးများကို ဝေမျှပါ။
သင့်ကျန်းမာရေးအတွေးများကို Hello Sayarwonနဲ့ ဝေမျှလိုက်ပါ။
ဆက်သွယ်ရန် သို့မဟုတ် ဝင်မည်။ နှင့် ဝင်ရောက်ဆွေးနွေးပါမည်။