ဘာသာစကားနှစ်မျိုး နဲ့ ကြီးပြင်းခြင်း : ဘာတွေ အယူအဆ မှားနေကြသလဲ

မိဘနှစ်ပါးရဲ့ မူလဘာသာစကား မတူညီတဲ့ အနေအထားမျိုးအပါအဝင် အမျိုးမျိုးသော အခြေအနေတွေမှာ ကလေးဟာ ဘာသာစကားနှစ်မျိုး စလုံးကို သင်ယူရင်း ကြီးပြင်းလာရတတ်ပါတယ်။ ဒီလို ကြီးပြင်းလာရတာဟာ ကောင်းသလား၊ ဆိုးသလား ဆိုတာနဲ့ ပတ်သက်လို့ အငြင်းပွားမှုတွေလည်း အများအပြား ရှိနေပါသေးတယ်။ ဒီလို အငြင်းပွားမှုတွေထဲမှာ မှားယွင်းစွာ လက်ခံထားကြတဲ့ အချက်အလက်လေးတွေလည်း ရှိနေပါတယ်။ အခု ဆောင်းပါးလေးမှာတော့ အဆိုပါ အယူအဆမှားတွေကို တင်ပြသွားမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဘာသာစကားနှစ်မျိုး နဲ့ ကြီးပြင်းခြင်း : ဘာတွေ အယူအဆ မှားနေကြသလဲ

ဘာသာစကားနှစ်မျိုး နဲ့ ကြီးပြင်းခြင်း : ဘာတွေ အယူအဆ မှားနေကြသလဲ ဆိုတာကို အတူတူ ဆက်ကြည့်လိုက်ရအောင်နော်။

၁။ တစ်မျိုးထက်ပိုတဲ့ ဘာသာစကားတွေနဲ့ ကြီးပြင်းလာခြင်းဟာ ကလေးကို ရှုပ်ထွေးသွားစေတယ်

ဒါဟာ အယူအဆအမှားတွေ အားလုံးထဲမှာ သဘာဝအကျဆုံး အယူမှားလို့ ပြောရင်တော့ရပါတယ်။ ကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ မတူညီတဲ့ ဘာသာစကားနှစ်ခုနဲ့ ထိတွေ့ရင်း ကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ ဒီဘာသာနှစ်ခုကို ရောထွေးသွားပြီး ဘယ်ဟာကိုမှ ကောင်းကောင်းတတ်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး၊ တစ်ခုနဲ့ တစ်ခုကို ခွဲခြားနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ မိဘအချို့က ယူဆကြပါတယ်။ ဒါဟာ မှားပါတယ်။ တကယ်တမ်းကျတော့ မွေးဖွားပြီးရက်အနည်းငယ်လောက်က စတင်လို့ မွေးကင်းစကလေးငယ်အားလုံးဟာ ဘာသာစကားတွေကို ကောင်းစွာ ခွဲခြားနိုင်စွမ်းရှိတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

အထူးသဖြင့် ဗမာစကားနဲ့ တရုတ်စကားတို့လို လုံးဝကွဲပြားတဲ့ ဘာသာစကားမျိုးဆိုရင် ပိုလို့တောင် ခွဲခြားနိုင်ပါသေးတယ်။ တစ်ခုရှိတာက ခပ်ဆင်ဆင်တူနေတဲ့ ဘာသာစကားမျိုး (ဥပမာ ဗမာစကားနဲ့ ရခိုင်စကား)ကို မွေးကင်းစအချိန်မှာ ခွဲခြားနိုင်ဖို့ အနည်းငယ် ခက်ခဲနေသေးပေမယ့် အသက်၆လလောက် အရောက်မှာတော့ ဆင်တူရိုးမှားဘာသာစကားတွေကိုတောင် ကောင်းကောင်းကြီး ခွဲခြားနိုင်ပါပြီလို့လည်း သိရပါတယ်။

ရှေးယခင်က လုပ်ခဲ့တဲ့ သုတေသနအမှားတွေကြောင့် မိဘတွေအနေနဲ့ အယူအဆမှားယွင်းပြီး ဘာသာစကားနှစ်ခုနဲ့ ထိတွေ့စေမယ့်အစား ကိုယ့်မူရင်းမြန်မာစကားကို နောက်ပို့ပြီး အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားကိုသာ အဓိက သင်ယူစေပါတော့တယ်။ ဒါဟာ ဝမ်းနည်းစရာပါ။

၂။ ငယ်ရွယ်နုနယ်စဉ်မှာ ဘာသာစကားနှစ်မျိုးနဲ့ ထိတွေ့စေခြင်းအားဖြင့် စကားစတင်ပြောခြင်းကို နှောင့်နှေးစေမယ်

ဘာသာစကားနှစ်မျိုး နဲ့ ထိတွေ့ရတဲ့ တချို့ကလေးတွေဟာ တကယ်ပဲ စကားစတင်ပြောတာ အနည်းငယ်နောက်ကျပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါဟာ ယာယီပါပဲလို့ ကျွမ်းကျင်သူတွေက ဆိုပါတယ်။ ပြီးတော့ ကလေးအနည်းစုမှာသာ ဖြစ်တတ်တာပါ။ ဒါပေမယ့် မိမိရဲ့ ရင်သွေး တစ်စုံတစ်ရာ ထိခိုက်မှာ၊ စကားစတင်ပြောတဲ့ အသက်အရွယ် နှောင့်နှေးမှာကို စိုးရိမ်ပူပန်ကြတဲ့ မိဘတွေဟာ (သူတို့ ဦးစားပေးလိုတဲ့) ဘာသာစကားတစ်ခုတည်းနဲ့သာ ကလေးကို ထိတွေ့စေပါတော့တယ်။

ဒါဟာလည်း အရင့်အရင်က ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ (မတိကျ၊ မခိုင်လုံသော) သုတေသနမှတ်တမ်းတွေရဲ့ အကျိုးဆက်ဖြစ်ပါတယ်။ လတ်တလော ပြုလုပ်ထားတဲ့ သုတေသနပြု လေ့လာချက်တွေအရတော့ ဘာသာစကားနှစ်မျိုးနဲ့ ထိတွေ့ကြီးပြင်းစေခြင်းဟာ ကလေးရဲ့ ဘာသာစကားသင်ယူတတ်မြောက်မှု၊ စကားစတင်ပြောမှုကို အနှောင့်အယှက် မပြုဘူးဆိုတာ သိရှိလာရပါပြီ။

၃။ ကလေးတွေဟာ ဘာသာစကားနှစ်ခုလုံးကို ရောထွေးသွားနိုင်တယ်

မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုမျိုး ရောထွေးတာဟာ (ဘာသာစကားနှစ်မျိုးကို သင်ယူလေ့လာနေတဲ့) ဘယ်သူမဆို ကြုံတွေ့နိုင်တဲ့ အခြေအနေဖြစ်ပြီး ဆိုးကျိုးတစုံတရာ မရှိပါဘူး။ အထူးသဖြင့် ဘာသာစကားတစ်ခုကို အခြားတစ်ခုထက်ပိုမို ကျွမ်းကျင်နေတဲ့ ကလေးတွေမှာ ဒီလိုအခြေအနေ ပေါ်ပေါက်လာတတ်ပါတယ်။

သူအားနည်းတဲ့ ဘာသာစကားကို ပြောဖို့ကြိုးစားတဲ့အခါ လိုချင်တဲ့ စကားလုံးရှာမရတဲ့ အခြေအနေမျိုးမှာ ပိုမိုအားသန်တဲ့ ဘာသာစကားရဲ့ စကားလုံးတွေကို အသုံးပြုပါလိမ့်မယ်။ ဒါဟာ ယာယီဖြစ်ပြီး အားနည်းတဲ့ဘာသာစကားရဲ့ ဝေါဟာရစာလုံးတွေ ကြွယ်ဝလာတာနဲ့အမျှ ဒီအလေ့အထ ပျောက်ကွယ်သွားပါလိမ့်မယ်။

၄။ ကလေးတစ်ယောက်ကို ဒုတိယဘာသာ သင်ပေးဖို့ သိပ်နောက်ကျနေပြီလား

ဒုတိယဘာသာစကားကို စတင်လေ့လာသင်ယူဖို့ နောက်ကျတယ် သို့မဟုတ် စောတယ်ဆိုတာမျိုး မရှိပါဘူး။ ဒီလိုမျိုး လေ့လာသင်ယူခြင်းဟာ အသက်ဆယ်နှစ်အောက်ကလေးတွေအတွက် လွယ်ကူပြီး အသက်ငါးနှစ်အောက်ကလေးတွေအတွက် ပိုလို့တောင် လွယ်ကူပါသေးတယ်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူ လူကြီးတွေမှာသာ ဝါယမပြင်းပြင်းစိုက်ထုတ်ရတာပါ။

မွေးကင်းစအရွယ်ကစပြီး အသက်သုံးနှစ်အရွယ်ထိအချိန် (တစ်နည်းပြောရရင် ကလေးငယ်ရဲ့ မိခင်ဘာသာစကားကို စတင်သင်ယူချိန်) ဟာ ဒုတိယဘာသာစကားကို လေ့လာသင်ယူဖို့ အကောင်းဆုံး အချိန်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်လို့ ကျွမ်းကျင်သူတွေက ဆိုပါတယ်။ ဒီအရွယ်မှာ ကလေးဟာ သင်လွယ်တတ်လွယ် ဖြစ်တဲ့အတွက်ပါ။

အသက် လေးနှစ်နဲ့ ခုနှစ်နှစ်ကြားအရွယ်ဟာလည်း ဒုတိယဘာသာစကားကို သင်ယူဖို့ ကောင်းမွန်တဲ့ နောက်ထပ် အချိန်အပိုင်းအခြားတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်လို့လည်း သိရပါသေးတယ်။ ဒါကြောင့် ဘာသာစကားနှစ်ခုကို အပြိုင်သင်ယူခြင်းဟာ ကလေးအတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး မဖြစ်စေတဲ့အပြင် စောလေပိုကောင်းလေဆိုတာကိုတောင် တွေ့မြင်နိုင်ပါတယ်။

ကလေးတွေဟာ ရေမြှုပ်တုံးလေးတွေလိုပါပဲ။ ဘာသာစကားနှစ်မျိုးကို မပင်မပန်းဘဲ အလွယ်တကူ စုပ်ယူနိုင်စွမ်းရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘာသာစကားအသစ်တစ်ခုဟာ သင့်ကလေးခေါင်းထဲကို မန်မိုရီစတစ်နဲ့ ကူးလိုက်သလို ဝင်ရောက်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အားသန်တဲ့ ပင်မဘာသာစကားကို ပုံမှန်အတိုင်း လေ့လာသွားလို့ရပေမယ့် ဒုတိယဘာသာစကားကိုပါ တွဲဖက်သင်ယူရတော့မယ်ဆိုရင် မိဘတွေဘက်ကလည်း ကလေးအတွက် သင့်တော်မှန်ကန်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကောင်းတခု ဖန်တီးပေးဖို့လိုအပ်ပါတယ်။

မြန်မာစာတန်းထိုးနဲ့ ‘မုဆိုးမလေးမဂင်္ဂါ’ဇာတ်လမ်းတွဲကို နေ့တိုင်းထိုင်ကြည့်တဲ့ သင့်ကလေးအနေနဲ့ အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားကို ဒုတိယဘာသာအဖြစ် အလွယ်တကူ သင်ယူနိုင်မယ်လို့တော့ မထင်ပါနဲ့။ ဒါကြောင့် လက်တွေ့ဘဝနဲ့ အမှန်တကယ် ဆက်စပ်နိုင်ပြီး စိတ်ဝင်စားဖို့လည်းကောင်း၊ အဓိပ္ပာယ်လည်းရှိတဲ့ လေ့လာသင်ယူချင်စရာ ပတ်ဝန်းကျင်ကောင်းတစ်ခုကို မိဘတွေအနေနဲ့ ဖန်တီးပေးထားသင့်ပါတယ်။

မိဘနှစ်ပါးရဲ့ ပင်မဘာသာစကား မတူညီလို့ ပဲဖြစ်ဖြစ်၊မွေးဖွားရာနဲ့ ကြီးပြင်းရာ နေရာ မတူလို့ဘဲ ဖြစ်ဖြစ် ဘာသာစကား နှစ်ခုလုံးကို သင်ယူဖို့ အခြေဆိုက်လာတဲ့ ကလေးတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ လွဲမှားနေကြတဲ့ အယူအဆလေးတွေ အကြောင်း မျှဝေ ပေးလိုက်ရပါတယ်။ ဘာသာစကားနှစ်မျိုး နဲ့ ကြီးပြင်းခြင်းက ကလေးကို ထိခိုက်စေမှာ မဟုတ်ပါဘူး။