၃။ အမှားကို လက်မခံခြင်း၊ အပြစ်တင်ခြင်း
အပေါ်မှာ ပြောထားခဲ့သလိုပါပဲ၊ လူတိုင်း အမှားနဲ့ မကင်းပါဘူး။ ကလေးဆိုတာ လူကြီးတွေလောက် သိထား၊ တတ်ထားတာ မများတဲ့အခါ သူတို့တွေလည်း ဘယ်လောက်တော်နေနေ၊ ထူးချွန်ထက်မြက်နေနေ မှားတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဘာကိစ္စနဲ့မဆို ကလေးအမှားလုပ်မိလိုက်တဲ့အခါ အပြစ်တင်တာ၊ ဝေဖန်တာ၊ ဆူဆဲအော်ဟစ်တာမျိုး မလုပ်ပါနဲ့။ အမှားကို မြင်အောင်ပြပြီး ဘယ်လိုအမှန်ပြင်လို့ ရမလဲဆိုတာ ပြောပြပါ သို့မဟုတ် သူတို့တွေ နားလည်ပြီး အမှန်ပြင်နိုင်အောင် နည်းလမ်းပြပေးပါ။
၄။ ကလေးကို ရိုက်နှက်ခြင်း၊ လူရှေ့မရှောင် အပြစ်ပေးခြင်း
အားလုံးကို မဆိုလိုပေမဲ့ တချို့သောမိဘတွေမှာ ကလေးကို လူရှေ့မရှောင် သူရှေ့မရှောင် အပြစ်ပေးရိုက်နှက်တာမျိုးတွေ ရှိပါတယ်။ ဒီလိုအပြုအမူဟာ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ သိမ်ငယ်စိတ်၊ ဝမ်းနည်းစိတ်၊ ရှက်ရွံ့ခြင်းကို ပိုဖြစ်စေပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု၊ တန်ဖိုးထားမှုကို ထိခိုက်သွားစေနိုင်ပါတယ်။
နောက်တစ်ချက်က ရိုက်နှက်ဆုံးမခြင်းပါ။ ကလေးဆိုတာ ရိုက်ပြီးဆုံးမမှ သဘောပေါက်တာ၊ မရိုက်ရင် အရမ်းဆိုးတာ၊ အမှားလုပ်တာ၊ အသားနာမှ အမှန်ပြင်တာဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေက မြန်မာနိုင်ငံက မိဘတော်တော်များများမှာ အသည်းထဲထိအောင် စွဲနေတဲ့ အယူအဆမှားတစ်ခုပါပဲ။ ရိုက်နှက်လို့ ကလေးရဲ့ အသားမှာရော စိတ်ထဲမှာ ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေ ရသွားရုံကလွဲပြီး ဘာမှမထူးပါဘူး။ အထူးသဖြင့် သွေးထွက်သံယိုဖြစ်အောင် ရိုက်နှက်ဆုံးမတာတွေ၊ ခေါင်းကို အသံမြည်တဲ့အထိ ခေါက်လိုက်တာ၊ သွေးခြေဥတဲ့အထိ နှိပ်စက်တာမျိုးတွေက ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုအလုံးစုံကို ချေမွဖျက်ဆီးလိုက်တာနဲ့ အတူတူပါပဲ။
မှတ်ချက်များ
သင့်အတွေးများကို ဝေမျှပါ။
သင့်ကျန်းမာရေးအတွေးများကို Hello Sayarwonနဲ့ ဝေမျှလိုက်ပါ။
ဆက်သွယ်ရန် သို့မဟုတ် ဝင်မည်။ နှင့် ဝင်ရောက်ဆွေးနွေးပါမည်။