(၂) စကားပြောပေးပါ

စကားပြောဖော်အဖြစ်ရှိနေပေးရင်လည်း သိပ်ကျေးဇူးတင်ကြမှာပါ။ စကားပြောရင်းနဲ့မှ သူတို့ရဲ့ဝေဒနာအရင်းခံတဲ့ ဇစ်မြစ်တွေ၊ ခံစားချက်တွေပြောထွက်လာမှာပါ။ ဒါမှ ကိုယ်ဘယ်လိုအားပေးရမလဲ သိနိုင်မှာပေါ့။ မဟုတ်ရင် သူတို့ရဲ့ဝမ်းနည်းမှုတွေ၊ မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့တာတွေ၊ အပြစ်ရှိသလိုခံစားနေရတာတွေကို ဘာကြောင့်ဖြစ်နေလဲ ကိုယ်သိနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ။

(၃) လက်တွေ့ကူညီပါ

အကြီးအကျယ်စိတ်ဓါတ်ကျနေသူကို စကားနဲ့အားပေးတာအပြင် အသေးအဖွဲလေးပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်တတ်နိုင်တာ လက်တွေ့ကူညီပေးလိုက်ပါ။ သူစိတ်ပေါ့ပါးစေဖို့ လက်ဆောင်လေးပေးတာ၊ အပြင်အတူသွားပေးတာ၊ မုန့်သွားစားတာ မျိုးတွေ လုပ်ပေးလိုက်ပါ။

(၄) အကြံပေးပါ

သူ့ရဲ့စိတ်ပင်ပန်းမှုအရင်းခံပြဿနာကိုဖြေရှင်းမပေးနိုင်ရင်တောင်မှ နည်းလမ်းမှန်ဆီရောက်ရှိစေမယ့် လမ်းကြောင်းတစ်ခုကို အကြံပေးနိုင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။လေ့ကျင့်ခန်းပိုလုပ်ဖို့၊ အားဆေးသောက်ဖို့၊ စာအုပ်တွေဖတ်ဖို့လောက် အကြံပေးဖို့မဟုတ်ပါဘူး။ပြဿနာတိုင်းမှာ အဖြေရှိတဲ့အကြောင်းအသိပေးတာ၊ ထွက်ပေါက်မရှိတဲ့ ပိတ်မိခြင်းတွေအတွက် အဖြေရှိကြောင်း သွယ်ဝိုက်ပြီး နားချတာ၊ဆေးကုသမှုခံယူဖို့ လမ်းပြတာလိုမျိုး ထိရောက်တဲ့အကြံဉာဏ်တွေပေးပါ။

(၅) မေးပါ

စိတ်ပင်ပန်းစရာဘာတွေရှိနေလဲ။ ကိုယ့်ဘက်က ဘာအကူအညီပေးနိုင်မလဲ။ သူ့ပြဿနာတွေကိုဖြေရှင်းပေးနိုင်မယ့် ကိုယ်တတ်နိုင်တာရှိသလား သွယ်ဝိုက်ပြီးဖြစ်ဖြစ်မေးပါ။