ကိုယ်တိုင်တောင် မသိလိုက်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ အကျင့်ဆိုး တွေ ဘယ်လောက်တောင်ရှိနေသလဲ

အဆိပ်အတောက် အကျင့်ဆိုး ဆိုတာ

တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေတဲ့ အပြုအမူတိုင်းက အဆိပ်အတောက်မဟုတ်ပါဘူး။ တချို့အပြုအမူတွေက စိတ်ထိခိုက်ရပေမယ့် လွယ်လွယ်နဲ့ပြေပျောက်သွားစေတာရှိပေမယ့် တကယ်အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေတဲ့အပြုအမူတွေက ညင်သာပါတယ်။ စကားချိုချိုလေးပေမယ့် တစ်ဖက်လူမှာ ကာလတာရှည်ခံစားလိုက်ရတဲ့အထိ ထိခိုက်သွားရတာမျိုးက ရန်လိုပုတ်ခတ်လိုက်တာထက် ပိုဆိုးပါတယ်။ ဒီလို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအနိုင်ကျင့်မှုက ဆက်ဆံရေးကို အဆိပ်ခတ်လိုက်တာဖြစ်ရုံမက တစ်ဖက်လူရဲ့ဖွံ့ဖြိုးမှုကိုပါ ကန့်သတ်လိုက်တာဖြစ်ပါတယ်။

အတွေ့ရများဆုံး အဆိပ်အတောက် အကျင့်ဆိုး များ

ဒီလိုအပြုအမူမျိုးတွေလုပ်မိတဲ့နေသူတွေဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတိထားမိဖို့ သိပ်မလွယ်ပါဘူး။ ငါက ဘာများလုပ်နေမိလို့လဲ၊ သူပဲမကောင်းတာလေ၊ သူ့ဘက်ကစပြီးဖြစ်တာ လို့ အမြဲတွေးမိတတ်တာ လူ့စိတ်သဘာဝပါပဲ။ အမှန်တော့ ကိုယ်တိုင်သတိမထားမိလိုက်တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့အဆိပ်အတောက်အပြုအမူက အစပြုခဲ့တာလည်းဖြစ်နိုင်နေတာပဲလေ။ ဒီထဲမှာ ကိုယ်လုပ်မိနေကျ အပြုအမူတွေပါနေသလားပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်ပါ။ စေ့စေ့တွေးရင် ရေးရေးပေါ်လာပါလိမ့်မယ်။

တစ်ဖက်လူရဲ့ နာကျင်မှုကို အသေးအဖွဲလို သတ်မှတ်ခြင်း

တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ နာကျင်ပင်ပန်းနေတဲ့အချိန်မှာ ကိုယ်ကအလွယ်လေး အပေါ်ယံသုံးသပ်လိုက်တာ သိပ်မှားပါတယ်။ စိတ်မပါတဲ့ အပေါ်ယံအားပေးစကားတွေနဲ့ပြောခဲ့ပေမယ့် ကိုယ့်အမြင်နဲ့ တခြားသူကိုပြန်ပြောပြတဲ့အခါ ဘာမဟုတ်တာလေးကိုခံစားနေတယ်လို့ လျှော့မတွေးလိုက်သင့်ပါဘူး။ ဒီလိုတွေးလိုက်ပြီးပေါ့ပေါ့ဆက်ဆံလိုက်မိတာ၊ သူ့ဘေးမှာ ဟီးဟီးဟားဟားပျော်ရွှင်ပြလိုက်မိတာ၊ သူ့ခံစားချက်ကို လျစ်လျူရှုတာမျိုးနဲ့ ပိုနာကျင်စေခဲ့တာ ကိုယ်ကသတိထားမိမှာမဟုတ်ပါ။

ဒါ့ကြောင့် ကိုယ်ကလိုက်နားလည်မပေးနိုင်ရင်၊ မကူညီနိုင်ရင်တောင် သူခံစားနေရတာ ဒီတိုင်းလေးထားလိုက်ပါ။ အပိုတွေဝင်ပြောဖို့ သင့်မှာတာဝန်မရှိပါဘူး။ စာနာမှုနဲ့ဆက်ဆံပေးပါ၊ ထိုက်သင့်တဲ့အားနာမှု၊ သိတတ်မှုလေးရှိထားရင်ဖြစ်ပါတယ်။

အမြဲမပြတ်ဝေဖန်နေခြင်း

ဒီလိုမျိုးက လူကြီးမိဘတွေနဲ့ လူငယ်တွေကြားမှာ အဖြစ်များပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေ၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေမှာလည်းဖြစ်တတ်တာပဲ။ အဲဒီလူဘာပဲလုပ်လုပ် ကိုယ့်စိတ်ထဲ မကောင်းမမြင်ရင်တောင်ထောက်ပြစရာလေးရှိနေတာမျိုး။ အပြစ်ပြောဖို့မရည်ရွယ်ပေမယ့် သူ့အပြစ်ကိုမီးမောင်းထိုးပြသလိုဖြစ်စေခဲ့တဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ထောက်ပြမှုကြောင့်ပြဿနာရှိနိုင်ပါတယ်။ ဟိုနားလေးက ဟိုလိုဖြစ်နေတယ်နော်၊ ဒါလေးပြင်လိုက်ပါဦး၊ သူများပြောမှာစိုးလို့ပါ ဆိုတဲ့စကားတွေနဲ့ ကိုယ်ကအရင်ပြစ်တင်ဝေဖန်မိနေတာ သင်သိရဲ့လား။ကောင်းစေချင်လို့ပြောတယ်ဆိုလည်း နှစ်ဦးတည်းရှိချိန်မှာပြောပါ၊ သူများရှေ့မှာပြောတာဟာကောင်းစေချင်တာထက် အမှားကိုကြေညာပေးသလိုဖြစ်စေတတ်ပါတယ်။

ဒါကတော့ သူစိမ်းတွေကြားမှာ တွေးစရာမလိုတဲ့အချက်ပါ။ လူတစ်ယောက်နဲ့သိပ်ရင်းနှီးတယ်ထား၊ သူအခက်အခဲကြုံနေချိန်မှာ မသိသလိုနေလိုက်မိတာ၊ ကူညီလို့အားပေးလို့ရသားနဲ့ မဆိုင်သလိုနေခဲ့မိတာမျိုးပါ။ ကိုယ့်အကျင့်ကဒီလိုပဲနေတတ်လို့ ဝင်မပါတာဆိုလည်း အပြစ်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကူညီချင်ယောင်မဆောင်ဖို့ပါ။ အစပိုင်းမှာ အားပေးသလိုလို၊ အနားမှာရှိသလို ကတိတွေပေးခဲ့ပြီး တကယ့်အချိန်မှ အကြောင်းပြချက်ကောင်းကောင်းနဲ့ရှောင်လိုက်တာမျိုးက တစ်ဖက်ရဲ့မျှော်လင့်ချက်နဲ့ ရင်းနှီးမှုအစစ်အမှန်ကို ရိုက်ချိုးလိုက်နိုင်ပါတယ်။

ဒါ့ကြောင့် ကိုယ်ကူညီနိုင်တာကိုပဲပြတ်ပြတ်သားသားပြောပါ၊ မလုပ်ပေးနိုင်တာတွေနဲ့ ပုံမပြောပါနဲ့။ ဘာအကူအညီလိုအပ်သလဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမေးပါ။ မလုပ်ပေးနိုင်တာတွေပဲပြောပြီးရှောင်နေမယ့်အစားသေးသေးလေးပဲဖြစ်ဖြစ် တတ်နိုင်တဲ့အပိုင်းကူညီပေးပါ။ မလုပ်ပေးနိုင်လည်းအဖော်ပြုပေးတာ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုအစစ်ပါ။

အဆိပ်အတောက်ကင်းတဲ့ ရှင်သန်ခြင်းနဲ့ ဘဝကိုအေးချမ်းစွာဖြတ်သန်းနိုင်ကြပါစေနော်။