ဒါကြောင့် ရောဂါရှိ၊မရှိဆုံးဖြတ်တဲ့နေရာမှာ false positives လို့ခေါ်တဲ့ (ရောဂါမရှိဘဲရှိတယ်လို့ယူဆခံရခြင်း) တွေအများကြီးပါလာပါတယ်။ နောက်ဆက်တွဲအနေနဲ့ အဖျားရှိတဲ့သူတိုင်းကို ရောဂါရှိမရှိစစ်ဆေးအတည်ပြုဖို့ ထိန်းချုပ်ထားတဲ့အတွက် လူအင်အား၊ စက်ပစ္စည်းကိရိယာအင်အား၊ အချိန် မလောက်ငှမှုတွေကို ကြုံတွေ့ရပါတယ်။ (တရုတ်နိုင်ငံမှာ ဆေးဝန်ထမ်းများမှာ ဆေးရုံမှာ ၂၄ နာရီ ဂျူတီတွေကို ဆက်တိုက်ဆင်းနေရပြီး ပင်စင်ယူပြီးသား ဆရာဝန်တွေကပါ ကူညီနေရပါတယ်။)
ပိုဆိုးတာက ရောဂါလက္ခဏာဟာ ကူးစက်ခံရပြီး ၁၀ ရက်-၁၄ ရက်မှာမှ စပြတာဖြစ်နိုင်တဲ့အတွက် အဖျားမရှိတိုင်း ရောဂါမရှိဟု သတ်မှတ်လို့မရပါဘူး။ ရောဂါလက္ခဏာကလည်း ပုံမှန် အဖျားကြီးတာ၊ ချောင်းဆိုးတာမျိုးနဲ့ မဟုတ်ဘဲ ဝမ်းလျှောနေတဲ့သူကို ဓာတ်မှန်ရိုက်၊ ရင်ဘတ်ကွန်ပျူတာ ဓာတ်မှန် (CT chest) ရိုက်ကြည့်လိုက်မှ ရောဂါရှိကြောင်း ပေါ်လာသူတွေလည်း ရှိပါတယ်။
ထောင်၊သောင်း၊ သိန်းချီတဲ့ လူထုကို ရောဂါရှိမရှိ စစ်ဆေးဖို့ဆိုတာ ဒီရောဂါပိုးကို ဆက်ပြီး မပျံ့အောင် ထိန်းချုပ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်ပေမယ့် လက်တွေ့မှာတော့ အကြီးမားဆုံး စိန်ခေါ်မှုတစ်ရပ်ဖြစ်နေပါတယ်။
၅။ တခြားရောဂါအခံရှိနေသော သူများ ကူးစက်ခံရခြင်း
ဆီးချိုရောဂါ၊ သွေးတိုးရောဂါ၊ တခြား ကိုယ်ခံအားကျဆင်းစေနိုင်တဲ့ နှလုံးရောဂါ တို့လို ရောဂါအခံရှိပြီးသူတွေမှာ ရောဂါပိုမိုကူးစက်နိုင်သလို၊ ပိုပြင်းထန်တာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။
COVID-19 ဗိုင်းရပ်စ်ကြောင့် သေဆုံးရသူတွေမှာ အသက်ကြီးပိုင်းသူများနှင့် ရောဂါအခံရှိပြီးသူ အများစုပါဝင်တာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။
မှတ်ချက်များ
သင့်အတွေးများကို ဝေမျှပါ။
သင့်ကျန်းမာရေးအတွေးများကို Hello Sayarwonနဲ့ ဝေမျှလိုက်ပါ။
ဆက်သွယ်ရန် သို့မဟုတ် ဝင်မည်။ နှင့် ဝင်ရောက်ဆွေးနွေးပါမည်။