ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်း ကို ဘယ်လိုတွက်ချက်မလဲ။

နှလုံးခုန်တယ်လိုက်တိုင်းမှာ သွေးတွေက ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကို စီးဆင်းသွားတာကြောင့် ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်း ရှိနေဖို့ လိုပါတယ်။ လူတိုင်းက နားနေတဲ့ အချိန်နဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေတဲ့အချိန်မှာ ရှိတဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းက မတူပါဘူး။ နှလုံးခုန်နှုန်းက များလွန်းရင်လည်း မကောင်းသလို နည်းလွန်းရင်လည်း မကောင်းတာကြောင့် ရှိသင့်တဲ့ ပမာဏအတွင်းမှာ ထိန်းထားဖို့ လိုပါတယ်။ ဒီလိုထိန်းဖို့ ကိုယ့်ရဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းက ဘယ်လောက်ရှိသင့်သလဲ။ ဘယ်လိုထိန်းမလဲဆိုတာ သိဖို့ လိုပါတယ်။

ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်း ဆိုတာ ဘာလဲ။

ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းဆိုတာ သင်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့အချိန်မှာ ဖြစ်လာသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါက ဂဏန်းတစ်ခုဆိုတာထက် rangeတစ်ခုထဲကို ဝင်နေရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ သေချာတာကတော့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့အချိန်မှာ နှလုံးခုန်နှုန်းက နားနေချိန်ထက် များနေမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ သင်ကိုယ်တိုင်လည်း လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေရင်းနဲ့ ခဏရပ်ပြီး သင့်နှလုံးခုန်နှုန်းက ရှိသင့်တဲ့ ပမာဏထဲ ရောက်ရဲ့လားလို့ စစ်ဆေးနိုင်ပါတယ်။

ဒီပေါ်မူတည်ပြီး များနေရင် လေ့ကျင့်ခန်းကိုလျှော့၊ နည်းနေရင် တိုးလို့ရပါတယ်။ ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းကို သုံးပြီး နှလုံးရောဂါအခြေအနေကိုလည်း စစ်ဆေးလို့ရပါတယ်။

နားနေချိန်နှလုံးခုန်နှုန်းဆိုတာကရော ဘာလဲ။

နားနေချိန်နှလုံးခုန်နှုန်းဆိုတာက လူတစ်ယောက်က စိတ်ရောကိုယ်ပါ အနားရနေချိန်မှာရှိတဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ မနက်စောစော အိပ်ရာနိုးပြီး အိပ်ရာထဲက မထခင်မှာ တိုင်းတာက အကောင်းဆုံးပါ။

အရွယ်ရောက်ပြီးသား လူအများစုက ပုံမှန်အချိန်ဆို နှလုံးခုန်နှုန်းက ၆၀-၁၀၀ကြား ရှိပါတယ်။ ဒီဂဏန်းတွေက စိတ်ဖိစီးမှု၊ ဟော်မုန်းအပြောင်းအလဲ၊ ဆေးဝါးတွေ၊ သင်ဘယ်လောက် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားနေသလဲဆိုတာပေါ် မူတည်ပြီး ပြောင်းလဲနိုင်ပါတယ်။ ဥပမာ ဝါရင့်အားကစားသမားတွေ၊ နှစ်ရှည်ကြာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်လာတဲ့သူတွေဆို တစ်မိနစ်ကို နှလုံးခုန်နှုန်း ၄၀လောက်ပဲ ရှိပါတယ်။ ဒါပုံမှန်ပါပဲ။

နားနေချိန် နှလုံးခုန်နှုန်းက နည်းလေကောင်းလေပါ။ ဆိုလိုတာက ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို သွေးပို့ဖို့ နှလုံးက သိပ်အလုပ်လုပ်စရာ မလိုဘူး။ နှလုံးကို ဝန်မပိစေဘူးဆိုတဲ့ သဘောပါ။ လေ့လာချက်တွေအရ နားနေချိန် နှလုံးခုန်နှုန်း မြန်နေတာ ကိုယ်လက်ကြံ့ခိုင်မှု မရှိတာ၊ သွေးဖိအားများတာ၊ ကိုယ်အလေးချိန်များတာတွေနဲ့ ဆက်စပ်နေပါတယ်တဲ့။

တစ်ခုရှိတာက ကိုယ်က လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေတဲ့ သူလည်း မဟုတ်ဘူး။ ပုံမှန်ဆို တစ်မိနစ်ကို အကြိမ်၇၀လောက် ခုန်နေတဲ့သူက ရုတ်တရက် ၄၀ဖြစ်သွားရင်တော့ သတိထားပါ။ ရောဂါတစ်ခုခုဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။

နှလုံးခုန်နှုန်း ကိုယ်တိုင်တိုင်းတာနည်း

လက်ဖျံကို လှန်ပြီး လက်မရှိတဲ့ဘက်၊ လက်ကောက်ဝတ်နဲ့ လက်ဖျံဆုံတဲ့နေရာမှာ တိုင်းပါမယ်။
လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ် ထိပ်ကိုသုံးပြီး အပေါ်က ပြောတဲ့နေရာမှာ အားနဲ့ ဖိလိုက်ပါ။
သွေးခုန်နေတာကို ခံစားမိပါမယ်။
စက္ကန့်၃၀လောက် တိုင်းပြီး ၂နဲ့ မြှောက်လိုက်ရင် တစ်မိနစ် နှလုံးခုန်နှုန်းကို ရပါမယ်။

အများဆုံးရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းဆိုတာကရော ဘာလဲ။

အများဆုံးရှိသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းဆိုတာက သင့်ကျန်းမာရေးကို မထိခိုက်စေဘဲ နှလုံးက ဘယ်လောက်ထိ အမြန်ဆုံးခုန်နိုင်သလဲဆိုတာပါ။ ဒါက အသက်ပေါ်မူတည်ပြီး ကွာခြားပါတယ်။ အကြမ်းအားဖြင့် (၂၂၀-သင့်အသက်) ဖြစ်ပါတယ်။

ဥပမာ သင်က အသက် ၂၀ဆိုရင် အများဆုံးရှိသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းက ၂၀၀ဖြစ်ပါတယ်။ အသက် ၄၀ဆို ၁၈၀ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါက အကြမ်းဖျင်းပဲဖြစ်ပြီး လက်တွေ့မှာ ၁၅လောက် အတိုးအလျှော့ ရှိတတ်ပါတယ်။

ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်း ကို ဘယ်လိုတွက်ချက်မလဲ။

သင်လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေပြီ။ နှလုံးခုန်နှုန်း ဘယ်လောက်ထိ တက်လာရမလဲဆိုတာကို အများဆုံးရှိသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းနဲ့ ပြန်တွက်နိုင်ပါတယ်။ သင့်အနေနဲ့ အများဆုံးနှလုံးခုန်နှုန်းအတိုင်း ကွက်တိရှိစရာ မလိုပါဘူး။ အများဆုံးနှလုံးခုန်နှုန်းရဲ့ ၅၀-၈၅%ကြား ပြည့်မီရင်ရပါပြီ။

အသင့်အတင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေချိန်ဆို အများဆုံးနှလုံးခုန်နှုန်းရဲ့ ၅၀-၇၀%၊ ပြင်းထန်တဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေချိန်ဆို အများဆုံးနှလုံးခုန်နှုန်းရဲ့ ၇၀-၈၅%လောက် ပြည့်မီရင် ရပါပြီ။

ဒီတော့ အသက် ၂၀အရွယ် လူတစ်ယောက်က လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်မယ်ဆိုရင် နှလုံးခုန်နှုန်း ၂၀၀ရှိစရာ မလိုပါဘူး။ ၅၀-၈၅%ကြား ဖြစ်တဲ့ ၁၀၀-၁၇၀ နှလုံးခုန်နှုန်းရှိရင် ရပါပြီ။

မြင်လွယ်အောင် သင်္ချာညီမျှခြင်းနဲ့ဆိုရင်တော့

ရှိသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်း= (၂၂၀-သင့်အသက်) x ၅၀မှ ၈၅%ကြား ကြိုက်ရာရာခိုင်နှုန်း

ဒီလိုတွက်ရင် rangeတစ်ခုရလာမှာဖြစ်ပြီး ဒီrangeထဲဝင်ရင်ရပါပြီ။

ရှိသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းထဲဝင်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။

ဖြည်းဖြည်းချင်းစပါ။

ဒီတစ်ခါ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင် နှလုံးခုန်နှုန်းကို တိုင်းထားကြည့်ပါ။ ရှိသင့်တဲ့ နှလုံးခုန်နှုန်းနဲ့ ပြန်တိုက်ကြည့်ပါ။ နည်းနေရင် လေ့ကျင့်ခန်းကို တိုးလုပ်ရမှာပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အလွန်အမင်း ဖိအားမပေးပါနဲ့။ ခန္ဓာကိုယ်က ကျင့်သားမရသေးတဲ့အခါ ပိုပြီးပင်ပန်းပါလိမ့်မယ်။ တစ်ပတ်လောက်အချိန်ယူပြီး အများဆုံးနှလုံးခုန်နှုန်းရဲ့ ၅၀%လောက် ရောက်အောင်လုပ်ပါ။ နောက်အပတ်ကျ ၅၅%၊ နောက်တစ်ပတ်ကျ ၆၀% စသဖြင့် နှလုံးခုန်နှုန်း မြန်လာအောင် ကြိုးစားကြည့်ပါ။

ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်ပါ။

တစ်ခါတလေ နှလုံးခုန်နှုန်းကိုပဲ အာရုံစိုက်နေတာကြောင့် တခြားအချက်တွေကို လွတ်သွားတတ်ပါတယ်။ ဥပမာ လူက ချွေးတွေထွက်ပြီး မောဟိုက်နေပေမယ့် နှလုံးခုန်နှုန်း မကိုက်သေးဘူးဆိုပြီး ဆက်လုပ်နေတာ၊ ကိုယ်လက်တွေ နာနေပေမယ့် မနားတာက ရေရှည်မှာ လေ့ကျင့်ခန်းဆက်လုပ်ဖို့ ဖြစ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းဆိုတာ ဂဏန်းတစ်ခုပါ။

ရှိသင့်တဲ့နှလုံးခုန်နှုန်းက သင်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ နည်းမှန်ရဲ့လားဆိုတာ စစ်ဆေးပေးတဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုပါ။ နည်းနေရင် တိုးလုပ်ဖို့ တွန်းအားတစ်ခုလောက်ပါပဲ။ ဒီဂဏန်းတွေကို အလွန်အကျွံစွဲလမ်းစေပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိခိုက်စေတာမျိုးတော့ မဖြစ်သင့်ပါဘူး။

နောက်ထပ်အရေးကြီးတာက လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တော့မယ်ဆိုရင် ဆရာဝန်နဲ့ တိုင်ပင်ဖို့ပါ။ အထူးသဖြင့် အသက်ကြီးတယ်၊ ရောဂါအခံရှိတယ်၊ အရင်က တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးဘူးဆို ပိုပြီးလိုအပ်ပါတယ်။ သာမန်လူတွေကတော့ ကိုယ်နိုင်သလောက်နဲ့ စပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးသွားနိုင်ပါတယ်။