အထက်လူကြီးဆိုးနဲ့ ကြုံတွေ့ရတဲ့အခါ

အလုပ်သမားတစ်ယောက်အလုပ်ထွက်တာမှာ အလုပ်ကြောင့်ထက် အထက်လူကြီးကြောင့်ပိုများတယ်ဆိုတဲ့ လေ့လာချက်ရှိပါတယ်။ အထက်လူကြီးကောင်းခြင်းဆိုးခြင်းက အလုပ်တစ်ခုအပေါ်မှာ ဘယ်လောက်နေပျော်တယ်မပျော်ဘူးဆိုတာကို အဆုံးအဖြတ်ပေးတယ်။ တစ်နေ့ ၈နာရီထက်မနည်း နေနေရတဲ့လုပ်ငန်းခွင်တစ်ခုမှာ မဖြစ်မနေ တွေ့နေရတဲ့ကိုယ့်အထက်လူကြီးက လူကြီးမဆန်ဘူး၊ ခေါင်းဆောင်မပီသဘူးဆိုရင် အလုပ်လုပ်ရတာ စိတ်ဆင်းရဲဖို့ ကောင်းပါတယ်။ ဒီတော့ ဘယ်လိုဆက်လုပ်ကြမလဲ။

၁။ ပိုတော်လာအောင်လုပ်ပါ။

စိတ်ညစ်စိတ်တိုစရာ ဝမ်းနည်းစရာတွေနဲ့ ကြုံတွေ့ရဖို့ကတော့ သေချာသလောက်ရှိတယ်။ အကောင်းဆုံးထွက်ပေါက်ကတော့ ပိုတော်လာအောင်ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဂရုစိုက်ပါ။ အလုပ်နဲ့သက်ဆိုင်ရာမှာ၊ အတွေးအခေါ်မှာ၊ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးမှာ ပိုတော်သထက်တော်လာအောင်လုပ်ပါ။ ဆိုးတဲ့အထက်လူကြီးတွေဟာ သူတို့နိုင်လို့ရတဲ့သူတွေကို ပိုအနိုင်ကျင့်လေ့ရှိတယ်။ ဘယ်လိုလူတွေကို အနိုင်ကျင့်နိုင်လဲဆိုတော့ သူတို့မရှိလည်းဖြစ်တယ်၊ အစားထိုးရလွယ်တယ်၊ အလုပ်နဲ့ပတ်သက်လို့ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးနဲ့ပတ်သက်လို့ လေးစားလောက်စရာအနေအထားမရှိတဲ့သူတွေကို ပိုအနိုင်ကျင့်တယ်။ ဒီတော့ ကိုယ်ဟာ မရှိမဖြစ်အနေအထားကိုရောက်လာအောင် ပိုတော်လာအောင်ဖန်တီးယူမယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အပေါ်မှာအရင်ကလောက် မဆိုးရွားနိုင်တော့ဘူး။ ယုတ်စွအဆုံး အလုပ်သစ်ရှာရရင်တောင် လွယ်ကူတယ်။ အထက်လူကြီးဆိုးလို့ ကိုယ့်တိုးတက်မှုလုံးဝမရှိဘူးဆိုရင် အရှုံးကြီးပဲမလား။

၂။ ကိုယ်ချင်းစာကြည့်လိုက်ပါ။

ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်တဲ့အခါတိုင်းမှာ ဘက်က နှစ်ဘက်ရှိတယ်။ အဲဒါကိုမမေ့ပါနဲ့။ ကိုယ့်ဘက်က လက်ဖဝါးကို သူလက်ဖမိုးအဖြစ်မြင်တာက ဘယ်သူ့အပြစ်မှမဟုတ်ဘူး။ သူတို့အနေအထားမှာ ကိုယ်ဆိုရင်ရော ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်မလဲ တွေးမလဲ။ သူအခု ဘယ်လိုဖိအားတွေကြုံနေရနိုင်လဲ၊ သူတို့ဘာကြောင့်ဒီလိုမျိုးဖြစ်နေရတာလဲဆိုတာကို ရိုးရိုးသားသားတွေးကြည့်ပါ။ ဥပမာ ကျွန်တော်အရင်တုန်းက ကိုယ့်ကိုလာပြီး ဖိအားပေးရင် အရမ်းမုန်းတယ်။ အဲဒီအထက်လူကြီးကို ဆိုးရွားတဲ့အထက်လူကြီးလို့ တွေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်သူ့နေရာကိုရောက်လာတော့ သူဘာလို့ ဒီလိုသူများတွေကို ဖိအားပေးနေရတာလဲဆိုတာကို သဘောပေါက်လာတယ်။ အဲဒါက သူ့အလုပ်လေ။ သူ့အပေါ်မှာလည်း ဖိအားတွေရှိတာကိုး။ ရာထူးနောက်မှာ တာဝန်ယူရတာနဲ့ ဖိအားတွေရှိလာပါတယ်။ ဒါတွေကို နားလည်အောင်ကြိုးစားကြည့်ရင် ကိုယ့်ရဲ့ ခံစားမှုတွေကို သက်သာရာ ရစေပါလိမ့်မယ်။

၃။ သူ့ခေါင်းပေါ်က မကျော်ပါနဲ့ဦး။

နောက်ထပ်ရွေးချယ်ကြတဲ့နည်းလမ်းကတော့ အထက်လူကြီးရဲ့ အထက်လူကြီးနဲ့ တိုင်မလားပေါ့။ သိပ်ကောင်းလှတဲ့အကြံမဟုတ်လို့ မလုပ်ပါနဲ့ဦး။ လောဂျစ်ကိုစဉ်းစားကြည့်ရအောင်။ သူ့ကို ကိုယ့်အထက်အရာရှိအဖြစ်နေရာပေးထားတယ်ဆိုတာရဲ့ သဘောမှာ သူ့ကိုကိုယ့်ထက်ပိုယုံတယ်ဆိုတာပါနေတယ်။ သူ့ခေါင်းပေါ်ကနေကျော်ပြီး တိုင်ဖို့ကြိုးစားမှုရဲ့နောက်ဆက်တွဲက ဘာမှဆက်မဖြစ်လာဖို့များတယ်။ သူတို့အချင်းချင်းပြောဆိုပြီး ကိစ္စပြီးသွားမှာ။ မပြီးတာက ကိုယ်နဲ့ ကိုယ့်အထက်အရာရှိမပြီးဘူး။ အရင်ကထက် အခြေအနေပိုဆိုးလာနိုင်တယ်။ တကယ်လို့သာ အခုအထက်အရာရှိလုပ်နေတဲ့ ပေးနေတဲ့ဖိအားတွေက အခုကိုယ်သွားတိုင်မယ့်သူဆီကလာနေတာဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။ ဒါပေမယ့် အကုန်လုံးကို တိုင်လို့မရဘူးလို့ မဆိုလိုပါဘူး။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆန်လာမှုတွေ၊ အလွဲသုံးစားလုပ်မှုတွေ၊ နှောက်ယှက်မှုတွေလိုမျိုးတွေကတော့ တိုင်နိုင်ပါတယ်။

၄။ ကိုယ့်ရဲ့လမ်းကြောင်းတွေ ခံယူချက်တွေကနေ မသွေဖယ်ပါနဲ့။

စိတ်ဖိစီးမှုတွေ၊ မကျေနပ်မှုတွေနဲ့ ဆိုးရွားတဲ့အတွေ့အကြုံတွေက ကိုယ်ဘယ်လိုလူလဲဆိုတာကို အဆုံးအဖြတ်ပေးမသွားပါစေနဲ့။ တခြားသူတစ်ယောက်ရဲ့လုပ်ရပ်တွေက ကိုယ့်ခံယူချက်တွေ၊ တန်ဖိုးတွေကို မယုတ်လျော့သွားပါစေနဲ့။ ဆရာဖြိုးသီဟရဲ့ စကားကိုယူသုံးရရင် မှန်လိုမကျင့်ပါနဲ့။ ပန်းချီကားလိုကျင့်ပါတဲ့။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘယ်လိုလူလဲဆိုတာကို အဆုံးအဖြတ်ပေးနိုင်သူက ကိုယ်ပဲဖြစ်ပါစေ။ တခြားလူတစ်ယောက်ဆိုးလို့ နောက်ထပ်လူတစ်ယောက်ကို ကိုယ်ဆိုးစရာမလိုဘူးဆိုတာကို သတိရပါ။ ကိုယ့်ရဲ့ လမ်းကြောင်းကို အပျောက်မခံပါနဲ့။

၅။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သိပ်သနားစရာကောင်းတာပဲလို့ မမြင်ပါနဲ့။

ဒါဟာ ကြုံတွေ့ရမယ့် ဘဝရဲ့ သင်ခန်းစာတွေထဲက တစ်ခုပါ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သိပ်သနားစရာကောင်းတာပဲ၊ ငါမှ ဒီလိုတွေကြုံတွေ့နေရတယ်လို့ မတွေးပါနဲ့။ လူတိုင်းဟာ တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခု ပြဿနာတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းနေကြရတာပါ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် သိပ်သနားဖို့ကောင်းတယ်လို့မြင်တဲ့အခါ ကိုယ့်ကို မသနားရကောင်းလားဆိုပြီး ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေအပေါ် အပြစ်မြင်တတ်မိတယ်။ အဲဒီအဖြစ်မျိုးကို အရောက်မခံပါနဲ့။ သနားစရာလူလို့မြင်မယ့်အစား ကိုယ့်ရဲ့တက်လမ်းတွေ၊ ဖြစ်နိုင်ခြေတွေကို ရှုမြင်ပါ။

၆။ ရသလောက်ယူသွားပါ။

ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ဘူး။ အလုပ်ထွက်တော့မယ်လို့ စိတ်ကူးနေပြီဆိုရင်တော့ ရသလောက်ယူသွားနိုင်ဖို့ကို စဉ်းစားပါ။ ရသလောက်ယူသွားပါဆိုတာ အလွဲသုံးစားလုပ်သွားခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး။ ပစ္စည်းတွေ အိမ်သယ်သွားခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး။ ဒီအလုပ်ကနေရနိုင်တဲ့ အတွေ့အကြုံ၊ လုပ်ငန်းကျွမ်းကျင်မှု၊ အပေါင်းအသင်းမိတ်ဆွေ၊ စီးပွားဖက်အစရှိတဲ့ ကိုယ့်အတွက်အသုံးဝင်မယ့် ရနိုင်တာမှန်သမျှကို ယူသွားဖို့ပြောတာပါ။

၇။ ကိုယ့်အလှည့်ကျရင်ရော

ကိုယ်ဟာ အထက်လူကြီးဆိုးတစ်ယောက်နဲ့ ကြုံတွေ့ခဲ့ရတယ်ဆိုရင် ဒီလိုကြုံတွေ့ရမှုက ဘယ်လို ခါးသီးတဲ့အတွေ့အကြုံတွေ၊ နာကျည်းမှုတွေကို ဖန်တီးတယ်ဆိုတာကို နားလည်နိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ဒီတော့ ကိုယ်အထက်အရာရှိဖြစ်တဲ့အလှည့်ကျရင်ရော ဒီလိုခံစားမှုမျိုးတွေ ကိုယ့်ရဲ့ နာကျည်းစရာတွေလိုမျိုးကို ပေးခံစားမလား။ အဲဒါကို အမြဲသတိရနေသင့်ပါတယ်။ ကိုယ်နာကျင်ခံစားခဲ့ရဖူးရင် တခြားသူတွေ ကိုယ့်လိုမနာကျင်ရအောင် ကာကွယ်ဖေးမပေးသင့်ပါတယ်။ ကိုယ့်လက်အောက်ငယ်သားတွေဟာ ကိုယ့်အမိုးအကာကို ခိုလှုံနေကြရတဲ့သူတွေပါ။ ကိုယ့်သားသမီးတွေလို သဘောထားပေးရင် လုပ်ငန်းခွင်ဟာ ပိုသာယာအဆင်ပြေလာပါလိမ့်မယ်။