ရုံးမှာ အမြဲထိတွေ့နေရတဲ့ ရောဂါပိုးမွှားအများဆုံး အရာတွေ

တံခါးလက်ကိုင်

အလုပ်လာတက်တဲ့လူတိုင်း ရုံးခန်းထဲဝင်ချင်ရင် တံခါးလက်ကိုင်ကို ထိရကိုင်ရမှာပဲ။ လူတွေများလေရောဂါပိုးမွှား၊ ဘက်တီးရီးယားတွေက တစ်ယောက်လက်ကနေ တစ်ယောက် ကူးပြောင်းနိုင်လေပေါ့။ ဒါ့ကြောင့် ကိုယ့်လက်ကို သန့်ရှင်းပါ၊ လက်ကိုင်ကိုပါ နေ့တိုင်းသန့်စင်ပေးဖို့ သန့်ရှင်းရေးတာဝန်ယူထားသူကိုသေချာမှာထားပါ။

ကီးဘုတ်၊မောက်စ်

ကွန်ပျူတာရှေ့ထိုင်နေရင်း နှာချေမယ်၊ အစားစားမယ်၊ အမှုန်တွေကျမယ်၊ ဖုန်တွေကပ်မယ်။ပြီးရင် ကိုယ့်လက်ချောင်းတွေ ဆယ်ချောင်းလုံးနဲ့ ထိပြီးစာရိုက်မယ်။ အမြဲနော်။ပြီးရင် ကိုယ့်ပါးစပ်ထဲတခုခုထည့်တဲ့အခါ လက်ထဆေးဖြစ်လား။ ဥပမာဆေးလိပ်ထသောက်မယ်၊ဘေးနားက စားစရာတစ်ခုခုကိုယူစားမယ်၊ စားရင်းလည်း အရေးကြီးလို့ စာပြန်ရိုက်မယ်။ပြီးရောပဲ ကီးဘုတ်မှာကပ်နေသမျှ အမှုန်အမွှား၊ ဘက်တီးရီးယားတွေ ပါးစပ်ထဲအကုန်ရောက်ရော။

ဖုန်း

ရုံးကအထိုင်ဖုန်းဆို ခလုတ်တွေနှိပ်နှိပ်ပြီး ဆက်မယ်။ ကိုယ့်ရဲ့စမတ်ဖုန်းလေးကိုလည်း touch screen နဲ့ သုံးမယ်။မြင်ရတဲ့ ဖုန်တွေသာ သုတ်ထားတာ မမြင်ရတဲ့ဘက်တီးရီးယားတွေကျ ကပ်ကျန်ခဲ့မှာပဲ။

ဘေစင်

အိမ်မှာလိုပါပဲ လက်ပေါင်းစုံ၊ အစားအစာအကြွင်းအကျန်ပေါင်းစုံနဲ့ထိတွေ့နေတဲ့ ဘက်တီးရီးယားပိုးမွှားအသိုက်တစ်ခုဖြစ်နေပါတယ်။ရေဘုံဘိုင်ခေါင်းကို ထိကိုင်တာနဲ့တင်လုံလောက်နေပါပြီ။ရေဘားကိုဆေးကြောသူကလည်း နည်းပါတယ်။

ပန်းကန်ဆေးရေမြှုပ်

အိမ်သာ

လူတိုင်းမဝင်ဘဲမနေနိုင်တာ ရုံးက သန့်စင်ခန်းပေါ့။ အိမ်သာတက်ပြီး လက်ကိုဆပ်ပြာနဲ့ဆေးတယ်ပဲထား။ အိမ်သာတံခါးလက်ကိုင်ကိုရော ဘယ်နှကြိမ်သန့်စင်ထားဖူးသလဲ စဉ်းစားနော်။ရေဆွဲခလုတ်တွေ၊ရေပိုက်ခေါင်းတွေကိုလည်းဆေးကြောသန့်စင်ပါ။

ဒါတွေဖတ်ပြီး ရုံးကိုလက်အိတ်ကြီးစွပ်ပြီးလည်းမလာနဲ့ဦးနော်။ ဒီအချက်တွေကိုသိထားတယ်ဆိုရင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့မေ့လျော့ကျန်နေတတ်တဲ့နေရာတွေကို ပိုဂရုစိုက်လို့ရတာပေါ့။ဖြစ်နိုင်ရင်ရေမလိုလက်သန့်ဆေးရည်လေးတွေ၊ sanitizing wipesလေးတွေဆောင်ထားပါ။ လက်ခဏခဏဆေးပြီး အသားအရေမထိခိုက်ရအောင် hand gelလေးတွေလည်း ရုံးမှာ ထားထားပေါ့။